In november 1918 trilde Amsterdam op zijn grondvesten door revolutionaire onrust. Terwijl Troelstra’s oproep tot revolutie faalde, stond de arbeidersklasse klaar voor verandering. Armoede, ongelijkheid en hoop dreven de stad naar een kruispunt van hervorming of revolutie.
Prins Diponegoro leidde een revolutionaire strijd tegen Nederlandse overheersing tijdens de Java-oorlog (1825–1830). Zijn islamitische overtuigingen en spirituele leiderschap inspireerden boeren en arbeiders, terwijl zijn nalatenschap een blijvend symbool blijft van verzet, gerechtigheid en antikoloniale bewegingen in Indonesië.
Michail Bakoenin’s toespraak in 1847 benadrukte solidariteit en universele vrijheid tijdens de herdenking van de Poolse Novemberopstand. Zijn oproep tot samenwerking tussen onderdrukte volkeren, waaronder Polen en Rusland, blijft inspireren. De link met Poolse migranten in Amsterdam geeft extra historische diepgang.
De Franse CGT-SR was een revolutionair-syndicalistische vakbond die streed voor directe actie, arbeiderszelfbestuur en internationale solidariteit. Hun activiteiten, geleid door Pierre Besnard, waren een antwoord op kapitalistische uitbuiting, parlementair reformisme en de opkomst van autoritaire bewegingen in de jaren 1930.
Spanje is een laboratorium voor sociale verandering, met inspirerende voorbeelden van coöperaties zoals Mondragon, intentional communities en grassroots-bewegingen. Historische strijd, economische crises en regionale dynamiek hebben een unieke cultuur van solidariteit, samenwerking en duurzame experimenten gevormd die wereldwijd lessen bieden.