Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Pierre-Joseph Proudhon ontwikkelde een radicaal alternatief voor kapitalisme en staatscommunisme: een economie gebaseerd op wederkerigheid, coöperatief eigendom en democratisch zelfbestuur van onderop, met blijvende invloed op arbeidersbewegingen in Europa.
Leon Czolgosz vermoordde president McKinley uit woede over sociale ongelijkheid. Zijn daad weerspiegelde de spanningen van een tijdperk waarin armoede, machteloosheid en idealisme botsten in een explosieve stiltebreuk.
Een reflectie op vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid als kern van radicaal-democratisch denken, gezien door Rousseau’s invloedrijke visie op volkssoevereiniteit, ongelijkheid en de noodzaak van een nieuw sociaal contract in de moderne samenleving.
Edith Stein verenigde geloof, filosofie en verzet. Als Joodse denker en karmelietes verbond ze empathie met vrijheid en solidariteit, en werd zo een symbool van menselijkheid tegenover fascisme, patriarchaat en moreel zwijgen.
Leonard E. Read inspireerde het moderne libertarisme met zijn lofzang op de vrije markt. Zijn denken verheerlijkte vrijwillige ruil, maar negeerde ongelijkheid en de cruciale rol van collectieve voorzieningen.
Menno ter Braak stelde de autonomie van de geest centraal en keerde zich tegen kuddemoraal, ideologieën en middelmaat. Zijn nalatenschap toont hoe vrijheid een voortdurende oefening in onafhankelijk denken en verzet tegen conformisme blijft.
Een prikkelende oproep tot zelfstandig denken in een tijd van groepsdruk, algoritmische beïnvloeding en politieke conformiteit. Stilte, reflectie en kritisch bewustzijn vormen het echte verzet.
Errico Malatesta doorzag in 1922 dat Mussolini’s fascisme geen revolutie was, maar een bondgenootschap tussen elites en geweld. Zijn waarschuwingen tegen autoritarisme en parlementaire illusies blijven ook vandaag onheilspellend relevant.
Trotski waarschuwde dat revolutionair internationalisme concrete strategie vereist, geen dode dogma’s. Ultralinks defaitisme leidt tot passiviteit; alleen wie in vredestijd leert concreet denken, kan in oorlogstijd de klassenstrijd effectief verdiepen.
Nicholas Carr onthult in The Shallows hoe digitale technologieën ons denkvermogen ondermijnen: oppervlakkigheid, versnippering en impulsiviteit nemen het over. Zijn werk zet aan tot bewustzijn over aandachtverlies, en vormt de cruciale eerste stap richting diepgaandere, structurele kritiek.
