David Brooks verdedigt het neoliberalisme als rationeel midden, maar negeert structurele ongelijkheid en economische onzekerheid. Zijn visie maskeert de schade van marktwerking en globalisering. In Nederland echoot dit discours, waardoor sociale problemen worden gebagatelliseerd en alternatieven als onrealistisch worden afgedaan.
Elon Musk ontving een gouden sleutel tot het Witte Huis, een symbool voor zijn persoonlijke machtsverstrengeling en het verzwakken van publieke diensten. Het verhaal legt bloot hoe ver de vervlechting van macht en eigenbelang kan gaan – met verwoestende gevolgen.
De VVD blijft vasthouden aan achterhaalde industriepolitiek en technocratisch optimisme, terwijl de klimaatcrisis om structurele herziening vraagt. Ecomodernisten maskeren ideologie als redelijkheid en vermijden politieke keuzes die nodig zijn voor echte, groene, rechtvaardige transformatie.
Naomi Klein verbindt klimaatverandering met koloniale structuren, raciale ongelijkheid en economische uitbuiting. Ze onthult hoe groen beleid vaak onrechtvaardig en exclusief is. Haar oproep: een eerlijke, antikoloniale en inclusieve transitie, geïnspireerd door Edward Said’s kritische inzichten.
Nederland faciliteert grootschalige belastingontwijking door multinationals, ten koste van publieke voorzieningen. Terwijl zorg en onderwijs onder druk staan, blijft Den Haag het belastingparadijs beschermen. Tijd om te kiezen: solidariteit of medeplichtigheid aan mondiale kapitaalvlucht.
Shell verdient miljoenen aan de Europese koolstofmarkt zonder zijn uitstoot te verminderen. Door emissierechten te verhandelen en grotendeels gratis te verkrijgen, ondermijnt het concern klimaatbeleid. Politieke actie is nodig om dit soort uitwassen van emissiehandel aan te pakken.
Astra Taylor laat zien hoe filosofie, solidariteit en directe actie samenkomen in de strijd voor echte democratie. Haar werk verbindt denken en doen, breekt met hiërarchieën en zet aan tot het collectief herdenken van macht, schuld en publieke ruimte.
Volkshuisvesting verschoof van collectief ideaal naar marktmechanisme dat ongelijkheid verdiept. Brutalisme werd onterecht de zondebok, terwijl politiek beleid verantwoordelijk is voor het verval. Neoliberale keuzes concentreerden kwetsbare groepen in gemarginaliseerde wijken, met sociale uitsluiting en criminalisering als structureel gevolg.
Neoliberalisme heeft de Nederlandse samenleving hervormd via marktwerking in zorg en onderwijs, arbeidsflexibilisering en toenemende ongelijkheid. Deze ideologie bevordert winst boven welzijn, ondermijnt collectieve voorzieningen en vergroot de kloof tussen rijk en arm, met blijvende sociale en economische gevolgen.
China’s massale inzet van robots en kunstmatige intelligentie transformeert de industrie, verlaagt productiekosten en versterkt de concurrentiepositie ondanks handelsbarrières. Deze technologische opmars stelt Europa voor economische en sociale uitdagingen, waaronder werkgelegenheid en technologische soevereiniteit.