Terwijl de VS zich terugtrekt uit internationale samenwerking en ontwikkelingshulp, benut China de kans om zijn invloed te vergroten. Via diplomatie, infrastructuur en groene energie verstevigt Beijing zijn positie als wereldspeler, terwijl Washington terrein verliest en zichzelf economisch en geopolitiek buitenspel zet.
Kapitalisme dwingt tot eindeloze groei, wat leidt tot ecologische en sociale crises. Degrowth biedt een alternatief, maar mist vaak een strategie voor machtsverandering. Door degrowth te verbinden met klassenstrijd en arbeidersmacht ontstaat een reëel pad naar een duurzame en rechtvaardige toekomst.
De VS bevindt zich in economisch verval, terwijl BRICS-landen en China aan invloed winnen. Met groeiende ongelijkheid, verloren oorlogen en ontkenning van achteruitgang, roept dit op tot reflectie: hoe kan de werkende klasse een rechtvaardigere toekomst eisen en realiseren?
De dominantie van de Amerikaanse dollar wordt uitgedaagd door de opkomst van alternatieve valuta’s zoals de Chinese renminbi, geopolitieke verschuivingen en groeiende invloed van de BRICS-landen. Dit biedt Europa kansen voor strategische autonomie, maar brengt ook economische risico’s met zich mee.
Nancy Fraser breidt Karl Polanyi’s ideeën uit met een “drievoudige beweging” die marktuitbreiding, sociale bescherming en emancipatie omvat. Ze biedt een vernieuwend perspectief om kapitalistische crises te begrijpen en roept op tot inclusieve en duurzame hervormingen die solidariteit en vrijheid combineren.
Donald Trump begint zijn tweede termijn met nieuwe handelsoorlogen. Extra tarieven op Chinese goederen en andere handelspartners escaleren economische spanningen, terwijl landen zoals China strategische tegenmaatregelen voorbereiden. Wereldwijde handelsrelaties verschuiven naar machtspolitiek en langdurige conflicten.
China daagt de kapitalistische wereldorde uit door economische groei, strategische investeringen en dedollarisering. Terwijl de Amerikaanse hegemonie verzwakt, ontstaan nieuwe machtsverhoudingen. Dit mondiale keerpunt biedt kansen én risico’s voor sociale rechtvaardigheid, afhankelijk van hoe macht en systemen zich herstructureren.
Kapitalisme bereikt zijn limiet, met groeiende ongelijkheid, structurele crises en ecologische uitputting. Dit economische systeem dient een kleine elite, terwijl miljarden in onzekerheid leven. De tijd is rijp voor verandering: een wereld waar menselijkheid en duurzaamheid voorop staan.
Minister Van Hijum wil de WIA hervormen, maar FNV en sociale organisaties vrezen bezuinigingen die arbeidsongeschikten raken. Terwijl miljarden beschikbaar zijn, kiest het kabinet voor besparingen. De vakbond verzet zich fel tegen verslechteringen en dreigt met harde confrontaties.
Trump’s tarieven dienen geopolitieke doelen, verhogen kosten voor arbeiders en creëren slechts beperkt banen. In Nederland en Europa zijn protectionisme en vrijhandel schijnoplossingen. Een socialistische economie, gericht op solidariteit en democratie, is de enige weg vooruit.