Fascisme lijkt een afgesloten verleden, maar Robert O. Paxtons analyse toont hoe het opnieuw kan ontstaan. Hij beschrijft vijf fasen waarin angst, polarisatie en steun van elites fascistische bewegingen helpen groeien, culminerend in destructieve radicalisering en verval.
Ilan Pappé onthult in The Ethnic Cleansing of Palestine hoe de verdrijving van 700.000 Palestijnen in 1948 geen toevallig oorlogsgevolg was, maar een gepland proces van etnische zuivering. Het boek doorbreekt historische mythes en roept op tot gerechtigheid.
Houria Bouteldja analyseert in Rednecks and Barbarians hoe elites verdeeldheid zaaien tussen arbeiders en gemarginaliseerde gemeenschappen. Ze daagt lezers uit om kritisch te kijken naar privilege, macht en de obstakels voor echte solidariteit binnen antiracistische bewegingen.
In november 1918 trilde Amsterdam op zijn grondvesten door revolutionaire onrust. Terwijl Troelstra’s oproep tot revolutie faalde, stond de arbeidersklasse klaar voor verandering. Armoede, ongelijkheid en hoop dreven de stad naar een kruispunt van hervorming of revolutie.
Antonio Machado, dichter van introspectie en maatschappelijke reflectie, gebruikte het dorre Castiliaanse landschap als metafoor voor Spanje’s morele en politieke crisis. Zijn poëzie belichaamt een zoektocht naar waarheid, gerechtigheid en een diepe verbinding met het menselijk bestaan.
Michelle van Tongerloo vecht als straatarts tegen een falend zorgbeleid dat daklozen en ongedocumenteerden buitensluit. Haar verhaal is een pleidooi voor structurele verandering en een zorgsysteem gebaseerd op solidariteit en empathie.
Enzo Traverso bekritiseert de manipulatie van Holocaust-herinnering ter rechtvaardiging van Israëlisch geweld in Gaza. Hij belicht de ethische gevolgen hiervan en roept op tot solidariteit, historisch bewustzijn, en een universeel engagement tegen onderdrukking en onrechtvaardigheid.
Mikaela Loach, activiste en auteur van Zo radicaal is het niet, pleit voor systeemverandering om klimaatrechtvaardigheid te bereiken. Ze roept op het kapitalistische groeimodel los te laten, waarbij duurzaamheid, gelijkheid en welzijn belangrijker worden dan winstmaximalisatie en eindeloze consumptie.
Sander Schimmelpenninck analyseert hoe domheid het publieke debat in Nederland verzwakt door middel van valse balansen, jij-bakken en zondebokmechanismen. Hij roept op tot het herkennen en tegengaan van manipulatieve retoriek die de democratische samenleving ondermijnt.
Kevin Prenger’s Van kinderwieg tot soldatengraf onderzoekt hoe nazi-Duitsland kinderen systematisch indoctrineerde en voorbereidde op een leven van dienstbaarheid aan het Derde Rijk. Het boek benadrukt de verstrekkende gevolgen van ideologische manipulatie voor een generatie en waarschuwt voor herhaling.