Norman Tebbit klom op uit het arbeidersmilieu tot invloedrijk minister onder Thatcher. Hij ondermijnde vakbonden via de Employment Act 1982, speelde een cruciale rol tijdens de mijnwerkersstaking en bleef tot zijn overlijden in 2025 onverzettelijk in zijn conservatieve ideologie.
In 1978 werd Versailles getroffen door een bomaanslag van Bretonse activisten. Hun actie riep vragen op over macht, ongelijkheid en vergeten culturen. Dit verhaal onderzoekt waarom stenen soms luider spreken dan woorden – en wie er eigenlijk wordt gehoord.
Een voormalige politieman onderzoekt de mysterieuze dood van Buenaventura Durruti tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Door tegenstrijdige getuigenissen en politieke intriges ontvouwt zich een meeslepend verhaal dat de lezer confronteert met de complexiteit van waarheid en herinnering.
Domheid is geen gebrek aan intelligentie, maar een gevaarlijke kracht die kritisch denken ondermijnt. Van Salem tot sociale media: groepsdenken en algoritmes versterken collectieve blindheid. Verzet begint bij intellectuele moed en het weigeren van gemakzuchtige antwoorden.
Azorín verkent de diepte van tijd en geheugen via verstilde beschrijvingen, maar zijn esthetiek roept ethische vragen op. Als beschouwer binnen een dictatuur confronteert hij ons met de kracht én de gevaren van stilte in tijden van ideologisch geweld.
Senza Tregua’s gewelddadige arbeidersstrijd (1973-1976) toont hoe directe actie, zelforganisatie en arbeidersmacht cruciaal zijn tijdens crises. Deze lessen blijven relevant, zoals blijkt uit hedendaagse bewegingen als The General Strike in de VS, die vergelijkbare doelen nastreven.
Nadia Nsayi verweeft haar familiegeschiedenis met de koloniale erfenis van België in Congo. Haar boek belicht hoe persoonlijke verhalen en historische structuren samenkomen en pleit voor een diepgaande dekolonisatie van de Belgische samenleving.
Een revolutionaire droom veranderde in onderdrukking toen macht en centralisme idealen vervingen. Aan de hand van Alexander Berkman en de crisis binnen de FNV wordt duidelijk hoe bevrijding mislukt als mensen geen zeggenschap meer hebben over hun eigen leven.
Jacob Haafner was een felle antikoloniale schrijver die al in de 18e eeuw het Europese imperialisme en zendingswerk in Azië aanklaagde. Zijn reisverslagen combineren morele woede, cultuurkritiek en literaire kracht, en verdienen herwaardering in ons koloniale bewustzijn.
John Brown, een witte revolutionair uit 19e-eeuws Amerika, koos voor gewapende solidariteit met tot slaaf gemaakten. Zijn daden confronteren ons vandaag met de vraag: wat zijn wij bereid op te geven in de strijd tegen racisme en onderdrukking?