Peter Kropotkin combineerde wetenschap en activisme en gaf zijn bevoorrechte positie op voor sociale verandering. Hippolyte Havel beschreef hem in 1912 als een revolutionair denker die niet alleen sprak over rechtvaardigheid, maar ernaar leefde. Zijn nalatenschap blijft vandaag relevant.
Dietrich Bonhoeffer analyseerde hoe domheid ontstaat in samenlevingen, versterkt door groepsdruk en macht. Hij benadrukte dat kritisch denken, verantwoordelijkheid nemen en onafhankelijk handelen essentieel zijn om manipulatie en destructieve trends te doorbreken, zelfs in moeilijke en gevaarlijke tijden.
Isaiah Berlin’s ideeën over negatieve en positieve vrijheid, moreel pluralisme en politieke ideologieën leggen spanningen bloot tussen autonomie, verantwoordelijkheid en ongelijkheid. Zijn werk blijft actueel in discussies over kapitalisme, autoritarisme en sociale rechtvaardigheid in een wereld vol crises.
Nancy Fraser breidt Karl Polanyi’s ideeën uit met een “drievoudige beweging” die marktuitbreiding, sociale bescherming en emancipatie omvat. Ze biedt een vernieuwend perspectief om kapitalistische crises te begrijpen en roept op tot inclusieve en duurzame hervormingen die solidariteit en vrijheid combineren.
Karl Polanyi’s The Great Transformation analyseert hoe kapitalisme arbeid, grond en kapitaal reduceert tot fictieve waaren, met ontwrichtende gevolgen voor samenleving en natuur. Tegenbewegingen zoals milieuprotesten en sociale coöperaties bieden hoop op een rechtvaardigere economie en democratische controle.
Albina Fetahaj analyseert grenzen als machtsmechanismen die ongelijkheid versterken. Ze verbindt deze aan kapitalisme, kolonialisme en imperialisme en bekritiseert recente Europese grenscontroles als symptoombestrijding. Haar werk pleit voor radicale heroverweging en een inclusieve wereld zonder fysieke of politieke barrières.