Trump beschuldigt Zuid-Afrika van witte genocide, als reactie op hun aanklacht tegen Israël. Zijn retoriek past in een bredere reactionaire beweging die antiracisme framen als bedreiging. In Nederland blijft het opvallend stil, ondanks onze koloniale verbondenheid met Zuid-Afrika.
Naomi Klein verbindt klimaatverandering met koloniale structuren, raciale ongelijkheid en economische uitbuiting. Ze onthult hoe groen beleid vaak onrechtvaardig en exclusief is. Haar oproep: een eerlijke, antikoloniale en inclusieve transitie, geïnspireerd door Edward Said’s kritische inzichten.
De arbeidersklasse stemt op haar onderdrukkers omdat links faalt in het bieden van materiële oplossingen. Nationalisme vervangt klassenbewustzijn, terwijl liberaal moralisme vervreemding vergroot. Alleen hernieuwde solidariteit op basis van economische rechtvaardigheid kan deze kloof overbruggen.
Nederland faciliteert actief de Israëlische belegering van Gaza via wapenexport en politieke steun, ondanks juridische waarschuwingen en maatschappelijke protesten. Deze medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden ondermijnt het internationaal recht en roept fundamentele vragen op over onze morele en politieke integriteit.
Jacob Haafner was een felle antikoloniale schrijver die al in de 18e eeuw het Europese imperialisme en zendingswerk in Azië aanklaagde. Zijn reisverslagen combineren morele woede, cultuurkritiek en literaire kracht, en verdienen herwaardering in ons koloniale bewustzijn.
Gaza is het morele nulpunt van onze tijd. De Westerse stilte bij etnisch geweld en vernietiging toont een failliet aan van universele waarden. ‘Nooit meer’ is uitgehold. Wat resteert, is een groeiende wereldwijde tegenstem die weigert te zwijgen.
Nederland faciliteert grootschalige belastingontwijking door multinationals, ten koste van publieke voorzieningen. Terwijl zorg en onderwijs onder druk staan, blijft Den Haag het belastingparadijs beschermen. Tijd om te kiezen: solidariteit of medeplichtigheid aan mondiale kapitaalvlucht.
Acteur Paul Reubens’ terugkeer in de kast werpt nieuw licht op queer zichtbaarheid, maatschappelijke druk en het blijvende gevaar van stilzwijgen. De kast blijkt geen historisch artefact, maar een levendige realiteit in een wereld waar vrijheid niet vanzelf spreekt.
De Tempelbeweging wil de Al-Aqsa-moskee vernietigen en een Derde Tempel bouwen. Met steun vanuit Israël, Nederland en de VS groeit deze messianische, koloniale ideologie uit tot een gevaarlijke kracht binnen de staat. Religie wordt gebruikt als wapen voor apartheid.
De mogelijke ontmanteling van de PKK roept vragen op over echte vrede, macht en onderdrukking. Terwijl politieke leiders spreken over verzoening, blijft de ongelijkheid bestaan. Alleen vanuit de basis kan een rechtvaardige toekomst ontstaan, vrij van staatscontrole en onderdrukking.