Het verhaal rond Tom Phillips toont hoe staatsmacht afwijking criminaliseert, hoe neoliberaal verval gemeenschappen verzwakt en hoe kinderen verworden tot strijdobjecten. Het roept op tot solidariteit en alternatieve structuren van zorg.
De mythe van persoonlijke verantwoordelijkheid verhult structurele ongelijkheid en maakt mensen afhankelijk van flexwerk, schulden en onzekerheid, terwijl ware vrijheid pas begint wanneer niemand meer bang hoeft te zijn voor tekorten.
Leonard E. Read inspireerde het moderne libertarisme met zijn lofzang op de vrije markt. Zijn denken verheerlijkte vrijwillige ruil, maar negeerde ongelijkheid en de cruciale rol van collectieve voorzieningen.
Analyse van de groei van maffia-sympathie in Turkije en Amsterdam, waar sociale leemtes ruimte scheppen voor informele macht. Nadruk ligt op gemeenschapsweerbaarheid, coöperatieve alternatieven en solidariteit als antwoord op criminele netwerken en neoliberale afbraak.
De mijnwerkersstaking in Easington (1984-85) toont de botsing tussen staat en arbeiders, de cruciale rol van vrouwen en de kracht van zelforganisatie. Solidariteit bood houvast terwijl neoliberaal beleid gemeenschappen ontwrichtte.
Trump wint arbeiders voor zich met illusies van rijkdom en macht, terwijl zijn beleid ongelijkheid verdiept. Als deze luchtbellen barsten, rest woede—of de kans op nieuwe solidariteit.
David Brooks verdedigt het neoliberalisme als rationeel midden, maar negeert structurele ongelijkheid en economische onzekerheid. Zijn visie maskeert de schade van marktwerking en globalisering. In Nederland echoot dit discours, waardoor sociale problemen worden gebagatelliseerd en alternatieven als onrealistisch worden afgedaan.
Een diepgaande analyse van de opkomst van een digitale autocratie in de VS, waarbij Trump en Musk een gevaarlijke alliantie vormen. Historische spanningen, technologische controle en neoliberale teleurstellingen leiden tot een oligarchisch regime met autoritaire kenmerken.
Trump regeert opnieuw met een kabinet vol tv-dokters, miljardairs en complotdenkers. Amerika ondermijnt zichzelf door domheid te verheffen tot strategie en instellingen af te breken. Een cynisch, urgent portret van een wereldmacht in vrije val.
In een stad waar maatschappelijke spanningen oplopen, legt structurele onvrede onderdrukte stemmen bloot. Frictie rond Gaza, queerhaat en institutioneel wantrouwen vragen om radicale solidariteit en ruimte voor conflict, niet om onderdrukking of technocratisch beleid.