Minister Fabers grenscontroles blijken vooral een oefening in retoriek, zonder praktische uitvoering of effectiviteit. De plannen veroorzaken verwarring en benadrukken verdeeldheid in grensregio’s, terwijl het Schengen-ideaal van open grenzen plaatsmaakt voor politiek theater en symbolische barrières.
Albina Fetahaj analyseert grenzen als machtsmechanismen die ongelijkheid versterken. Ze verbindt deze aan kapitalisme, kolonialisme en imperialisme en bekritiseert recente Europese grenscontroles als symptoombestrijding. Haar werk pleit voor radicale heroverweging en een inclusieve wereld zonder fysieke of politieke barrières.
PVV-ministers laten bestuurlijke onkunde en populistische schijnoplossingen zien, met desastreuze gevolgen voor beleid, democratie en de samenleving. Budgettaire luchtfietserij, ideologische verharding en simplistische retoriek polariseren en ondermijnen sociale cohesie, terwijl noodzakelijke, humane oplossingen uitblijven.
