Sander Schimmelpenninck analyseert hoe domheid het publieke debat in Nederland verzwakt door middel van valse balansen, jij-bakken en zondebokmechanismen. Hij roept op tot het herkennen en tegengaan van manipulatieve retoriek die de democratische samenleving ondermijnt.
Minister Fabers grenscontroles blijken vooral een oefening in retoriek, zonder praktische uitvoering of effectiviteit. De plannen veroorzaken verwarring en benadrukken verdeeldheid in grensregio’s, terwijl het Schengen-ideaal van open grenzen plaatsmaakt voor politiek theater en symbolische barrières.
Trotski wees op de kwetsbaarheid van de middenklasse voor fascistische ideeën tijdens crises. Hun angst voor grote bedrijven én arbeidersbewegingen maakt hen vatbaar voor autoritair leiderschap. Trotski’s analyse blijft relevant voor het begrijpen van moderne populistische en extreemrechtse bewegingen.
PVV-ministers laten bestuurlijke onkunde en populistische schijnoplossingen zien, met desastreuze gevolgen voor beleid, democratie en de samenleving. Budgettaire luchtfietserij, ideologische verharding en simplistische retoriek polariseren en ondermijnen sociale cohesie, terwijl noodzakelijke, humane oplossingen uitblijven.
