Albina Fetahaj analyseert grenzen als machtsmechanismen die ongelijkheid versterken. Ze verbindt deze aan kapitalisme, kolonialisme en imperialisme en bekritiseert recente Europese grenscontroles als symptoombestrijding. Haar werk pleit voor radicale heroverweging en een inclusieve wereld zonder fysieke of politieke barrières.
Nieuw Sociaal Contract balanceert op de grens van idealen en macht. Interne spanningen, vertrek van prominente leden en de invloed van Wilders’ PVV zetten de partij onder druk, terwijl premier Schoof worstelt om leiding te geven aan een verdeeld kabinet.
Onderzoek uit de Verenigde Staten toont aan dat vakbonden raciale spanningen kunnen verminderen door sociale cohesie en solidariteit te bevorderen. Ook in Nederland kunnen vakbonden dienen als tegenkracht tegen polarisatie en populisme, mits ze multiculturele solidariteit stimuleren.
Het debat tussen Yeşilgöz en Van Baarle belicht hoe cijfers en framing worden ingezet in de discussie over antisemitisme en integratie, en toont de spanning tussen eerlijk beleid en polarisatie. Het roept vragen op over solidariteit, nuance en politieke verantwoordelijkheid.
Het huidige politieke klimaat in Nederland legt een dubbele standaard bloot waarin minderheden gestigmatiseerd worden. Zondebokpolitiek vervreemdt moslim-Nederlanders door hen te zien als buitenstaanders. Deze ongelijkheid vraagt om reflectie, gelijkwaardigheid en structurele verandering om vertrouwen te herstellen.
Karin Amatmoekrim bekritiseert de Nederlandse media voor hun eenzijdige verslaggeving over de Maccabi-rellen en wijst op de blindheid voor racistische provocaties van Israëlische supporters in Amsterdam. Ze benadrukt het gevaar van het framen van Israël-kritiek als antisemitisme.
De Adviesraad Internationale Vraagstukken roept Nederland op om Israël kritischer te benaderen en de Palestijnse staat te erkennen. Aanbevelingen zijn onder meer het opschorten van militaire leveringen en een diplomatiek initiatief voor de tweestatenoplossing.
In de schaduw van de depressie beschrijft hoe economische crisis en onzekerheid in de jaren dertig de opkomst van de NSB bevorderden. Het boek biedt lessen over de gevaren van politieke radicalisering in crisistijden.
Socioloog Jacob Boersema analyseert hoe coalitiepolitiek extreemrechts in Nederland heeft genormaliseerd. Hij betoogt dat het kabinet-Schoof 1 fascistisch genoemd moet worden om burgers bewust te maken van de bedreiging voor democratische waarden.
Nederland combineert technologische innovatie, handelskracht en waterbeheer tot mondiale invloed. Maar achter die prestaties schuilt een geschiedenis van koloniale uitbuiting en een kapitalistisch model dat ongelijkheid en ecologische schade versterkt. Tijd voor een koers gebaseerd op solidariteit.