John Brown, een witte revolutionair uit 19e-eeuws Amerika, koos voor gewapende solidariteit met tot slaaf gemaakten. Zijn daden confronteren ons vandaag met de vraag: wat zijn wij bereid op te geven in de strijd tegen racisme en onderdrukking?
Een blik op de Koerdische bevrijdingsbeweging, met nadruk op vrouwenstrijd, ideologisch verzet en internationale solidariteit. Şehîd Sara’s rol toont hoe revolutionaire organisatie fundamenteel blijft in tijden van militarisering en groeiend fascisme – ook voor activisten hier.
Pierre Ramus analyseert hoe het kapitalisme crises overleeft door de arbeidersklasse uit te buiten. Hervormingen lossen niets op; alleen georganiseerde actie kan verandering brengen. Directe strijd en solidariteit zijn essentieel om een rechtvaardige samenleving op te bouwen en de structurele ongelijkheid te doorbreken.
Peter Kropotkin combineerde wetenschap en activisme en gaf zijn bevoorrechte positie op voor sociale verandering. Hippolyte Havel beschreef hem in 1912 als een revolutionair denker die niet alleen sprak over rechtvaardigheid, maar ernaar leefde. Zijn nalatenschap blijft vandaag relevant.
Russische anarchisten van de twintigste eeuw verzetten zich tegen zowel de tsaristische als de Bolsjewistische overheersing. Ondanks onderdrukking en interne verdeeldheid bleven zij trouw aan hun idealen van een stateloze samenleving, gericht op vrijheid, gelijkheid en zelfbeschikking voor iedereen.
Een krachtige uitspraak over sociale ongelijkheid wordt geplaatst in de context van de Verlichting, waarbij de relevantie van Rousseau’s ideeën over rechtvaardigheid en revolutie in de moderne samenleving wordt benadrukt.
Kapitalisme is geen onvermijdelijk systeem, maar een sociale constructie gebaseerd op winst en controle. Het vervreemdt ons van ons werk en onze cultuur, terwijl een kleine elite profiteert. Tijd om dit systeem te doorbreken en solidariteit en gelijkwaardigheid centraal te stellen.
Fidel Castro’s leven en nalatenschap, zijn overleving tegen talloze uitdagingen, de symboliek van zijn revolutie en hoe deze Cuba’s identiteit en wereldwijde perceptie vormgaf. Zijn charisma, doorzettingsvermogen en politieke spel hielden de revolutie tientallen jaren levend.
Dennis Bos analyseert hoe de Parijse Commune in de geschiedenis werd gemythologiseerd en door machtsstructuren werd vervormd. Zijn cultuurgeschiedenis onthult de strijd om betekenis en biedt een kritische kijk op revolutionaire idealen en hun vervorming.