Elon Musk radicaliseerde tijdens de coronacrisis en gebruikt sindsdien zijn macht voor eigen gewin. Hij ondermijnt democratische controle, mishandelt personeel en misbruikt politieke invloed. Zijn val onthult hoe gevaarlijk miljardairs kunnen zijn in een systeem zonder tegenmacht.
Private-equityfondsen kopen bedrijven, laden ze vol met schulden en laten managers meedelen via fiscaal bevoordeelde turbo-aandelen. Terwijl bedrijven uitgehold worden, profiteren investeerders en managers van belastingtrucs. Een motie van NSC en PvdA/GroenLinks wil deze praktijken eindelijk zwaarder belasten.
In 1976 stemde Zwitserland tegen werknemerszeggenschap, deels door angst voor verandering. Democratie hoort niet te stoppen bij verkiezingen, maar moet ook gelden op de werkvloer. Zelfbestuur is geen utopie, maar een haalbare oplossing tegen de destructieve invloed van private equity en winstgedreven bedrijfsvoering.
Pierre Ramus analyseert hoe het kapitalisme crises overleeft door de arbeidersklasse uit te buiten. Hervormingen lossen niets op; alleen georganiseerde actie kan verandering brengen. Directe strijd en solidariteit zijn essentieel om een rechtvaardige samenleving op te bouwen en de structurele ongelijkheid te doorbreken.
Het Nederlandse arbeidsethos verheerlijkt werk als morele plicht, terwijl prestatiedruk en economische dwang ons uitputten. Voorbeelden zoals Mondragón, basisinkomen in Finland en de achturige werkdag tonen aan dat arbeid menselijker en rechtvaardiger georganiseerd kan worden, voorbij kapitalistisch realisme.
Arbeidsmigranten in Nederland worden structureel uitgebuit door uitzendbureaus en bedrijven die winst boven menselijkheid plaatsen. Gemeenten en racisme worden als excuus gebruikt, terwijl de echte oplossing ligt in solidariteit, eerlijke huisvesting en het doorbreken van verdeeldheid op de werkvloer.
