Christelijk anarchisme worstelt met meervoudige identiteit, vaak beïnvloed door evangelische exclusiviteit. Een open houding tegenover andere tradities en bewegingen biedt ruimte voor rechtvaardigheid, solidariteit en theologische verdieping, zonder trouw aan het evangelie op te geven.
Westerse feministen spreken zich vaak uit tegen vrouwenonderdrukking, maar zwijgen opvallend over Palestijnse vrouwen. Selectieve solidariteit, islamofobie en geopolitieke belangen beïnvloeden het feminisme, waardoor echte gelijkheid ontbreekt. Voor een eerlijker feminisme is inclusieve, grensoverstijgende solidariteit essentieel, zonder politieke agenda’s.
