Het Israëlisch-Palestijnse conflict wordt gekenmerkt door extreme ongelijkheid op militair, economisch en politiek niveau. Internationale steun aan Israël versterkt de bezetting, terwijl Palestijnen lijden onder schendingen van mensenrechten, humanitaire crises en het ontbreken van effectieve internationale druk voor rechtvaardigheid.
President Biden herhaalde zijn onvoorwaardelijke steun aan Israël tijdens een telefoongesprek met Netanyahu, zonder aandacht voor een wapenstilstand. Dit benadrukt de VS-strategie van militaire steun, ondanks internationale oproepen tot vrede en een groeiende humanitaire crisis in Gaza.
De Verenigde Staten geeft jaarlijks $3,8 miljard aan Israëlische militaire hulp, wat aanzienlijk hoger is dan de totale hulp aan Afrika. Dit verschil roept vragen op over Amerikaanse prioriteiten en de invloed op mondiale humanitaire noden.
GroenLinks verzet zich tegen de EU-Turkijedeal, die ernstige humanitaire problemen veroorzaakt. Politieke partijen zoals VVD en CDA verschuiven naar een radicalere positie, wat leidt tot problematische migratieovereenkomsten met onveilige landen zoals Libië.
De VVD’s verkiezingsprogramma toont een streng vluchtelingenbeleid dat internationale verdragen negeert en hardvochtige maatregelen voorstelt. In vergelijking met andere partijen, die meer humane benaderingen ondersteunen, is dit beleid bijzonder restrictief en afwijzend.
Mark Rutte bezoekt als EU-voorzitter een Syrisch vluchtelingenkamp in Libanon. Hij probeert een positief beeld te schetsen, maar wordt geconfronteerd met de harde realiteit van het leven in geïmproviseerde tenten.
Duizenden Haïtianen in de Dominicaanse Republiek riskeren deportatie door het verstrijken van een regularisatieplan. Dit heeft geleid tot ernstige humanitaire problemen in Haïti, met internationale bezorgdheid en conflicten over migratiestatus en documentatie.