Dit zijn de woorden die Rutte, Buma en Pechtold gebruikten om de weigering van GroenLinks om in te stemmen met hun migratievoorstel te beschrijven.
GroenLinks-leider Jesse Klaver baalt van het falen van de formatiepoging met VVD, CDA en D66, maar loopt met opgeheven hoofd weg uit de onderhandelingen. Volgens Klaver heeft GroenLinks altijd dezelfde grens getrokken bij de formatiegesprekken: politieke vluchtelingen moeten in Europa worden opgevangen en mogen niet worden teruggestuurd. De migratietekst die op tafel lag gaf GroenLinks te weinig vertrouwen in de praktijk van de vluchtelingenopvang in de landen waarmee Europa deals zou moeten sluiten.
De Haagse werkelijkheid: vluchtelingen als abstracties
GroenLinks krijgt opnieuw de schuld. Rutte beschouwt vluchtelingendeals zoals de bestaande Turkijedeal als “fatsoenlijk”. Ook Lodewijk Asscher beweert dat er ‘niks mis’ is met de migratieafspraken. Deze beweringen staan in schril contrast met de werkelijkheid op de grond. De Turkijedeal, een controversieel akkoord tussen de EU en Turkije, heeft geleid tot ernstige humanitaire problemen. Syrische kinderen in Turkije kunnen vaak niet naar school en worden gedwongen te werken in textielfabrieken, zoals gerapporteerd door de UNHCR. Amnesty International noemt de EU-Turkijedeal “een blauwdruk voor wanhoop” en benadrukt dat deze een schending is van het VN-Vluchtelingenverdrag uit 1951.
Vooraanstaande academici en mensenrechtenorganisaties wijzen op de schrijnende omstandigheden. Duizenden vluchtelingen leven in kampen op de Griekse eilanden onder erbarmelijke omstandigheden, waar een epidemie van seksueel misbruik uitbreekt en velen in depressie vervallen.
GroenLinks’ standpunt en de reactie van de politiek
Tjeenk Willink stelde voor om vergelijkbare deals te maken met Noord-Afrikaanse landen, die nog chaotischer en onveiliger zijn dan Turkije. GroenLinks, onder leiding van Klaver, weigerde deze voorstellen te steunen.
Dit voorstel van Tjeenk Willink en Rutte wordt door sommigen gezien als een “klein punt,” maar in werkelijkheid raakt het aan fundamentele mensenrechtenkwesties. De Turkijedeal wordt als een flagrante schending van het VN-Vluchtelingenverdrag beschouwd, omdat Turkije geen veilig land is voor vluchtelingen. De situatie in de kampen op de Griekse eilanden is mensonterend. In de kampen leven vluchtelingen in overvolle omstandigheden, wat leidt tot ernstige psychologische en fysieke problemen.
De gevolgen van een rechtse koers in migratiebeleid
De tweede poging om een kabinet met GroenLinks te formeren liep wederom stuk op het onderwerp ‘migratie’, een term die verhult waar het echt om gaat: asielzoekers en vluchtelingen. Onder invloed van populistische druk, vooral van de PVV, verschuiven partijen als VVD, CDA en zelfs de PvdA steeds verder naar een radicaal rechts standpunt. Dit heeft geleid tot openlijk debat over het uitbreiden van deals met landen als Libië, waar anarchie heerst en Afrikaanse migranten vaak worden misbruikt.
Het is werkelijk ‘ongelooflijk’, ‘onbegrijpelijk’, ‘teleurstellend’ en ‘absurd’ dat partijen als VVD, CDA en D66 steeds meer op de PVV beginnen te lijken. Dit weerspiegelt een verontrustende trend in het migratiebeleid dat de fundamentele mensenrechten van vluchtelingen steeds vaker op het spel zet.