Simone de Beauvoir (1908-1986) is een van de meest invloedrijke feministische denkers aller tijden. Haar baanbrekende werk, met name De Tweede Sekse, heeft de manier waarop we denken over de rol van vrouwen in de samenleving fundamenteel veranderd. In een theatrale, caleidoscopische avond met voordrachten, scènes en muziek brengt De Balie het werk van Simone de Beauvoir tot leven. Deze avond biedt een unieke kans om haar ideeën te toetsen aan de huidige tijdsgeest van #metoo, intersectionaliteit en de uitdagingen van incel-bewegingen.
Beauvoir schreef geschiedenis met De Tweede Sekse, waarvan wereldwijd meer dan vijf miljoen exemplaren zijn verkocht. In haar romans, brieven en essays filosofeerde zij op authentieke wijze over de vrouw als sociaal construct, onderlinge solidariteit en ouderdom. Haar werk blijft relevant voor hedendaagse discussies over gender en gelijkheid. Kan Beauvoir een nieuwe generatie feministen inspireren in de huidige tijd? Speciaal voor deze avond gaan schrijvers Franca Treur, Simon(e) van Saarloos en Heleen de Bruyne, evenals redacteuren Mirthe Frese & Merlijn Geurts, de dialoog aan met de ideeën van Simone de Beauvoir over emancipatie, moederschap en feminisme.
Simone de Beauvoir werd geboren in een gezin met beperkte middelen. Ze kreeg godsdienstonderwijs van haar moeder en volgde later onderwijs aan een kloosterschool. Ondanks de conventionele verwachtingen maakte Beauvoir eigen keuzes en geloofde zij niet in God. Omdat haar ouders geen bruidsschat konden bekostigen, moest ze zelf in haar levensonderhoud voorzien. Ze studeerde literatuurwetenschap, wiskunde en filosofie aan de Sorbonne en bezocht de École normale supérieure. Hier ontmoette ze Jean-Paul Sartre, met wie ze een pact sloot om hun zelfstandigheid te behouden, inclusief seksuele vrijheid en verslaglegging aan elkaar. Hoewel Sartre naar het front werd gestuurd tijdens de oorlog, betekende deze periode een keerpunt voor Beauvoir’s carrière.
Haar eerste belangrijke boek, L’Invitée, verscheen in 1938, gevolgd door De Tweede Sekse in 1949, waarin ze de positie van vrouwen kritisch onder de loep nam. Ze bekritiseerde de economische en sociale afhankelijkheid van vrouwen en stelde dat mannen vrouwen tot ‘vrouwen’ maken door sociale verwachtingen. Deze ideeën blijven relevant in hedendaagse discussies over genderrollen en feminisme.
Beauvoir’s werk wordt vaak vergeleken met andere feministische denkers, zoals Audre Lorde en bell hooks, en biedt een belangrijke basis voor het begrijpen van genderongelijkheid. Ze publiceerde later De Mandarijnen (1954), Une mort très douce (1964), Les belles images (1966) en La vieillesse (1970). Na Sartre’s dood in 1980 schreef ze La Cérémonie des adieux, een intiem verslag van hun laatste jaren samen. Beauvoir overleed in 1986 in Parijs.