David Brooks verdedigt het neoliberalisme als rationeel midden, maar negeert structurele ongelijkheid en economische onzekerheid. Zijn visie maskeert de schade van marktwerking en globalisering. In Nederland echoot dit discours, waardoor sociale problemen worden gebagatelliseerd en alternatieven als onrealistisch worden afgedaan.
De VVD blijft vasthouden aan achterhaalde industriepolitiek en technocratisch optimisme, terwijl de klimaatcrisis om structurele herziening vraagt. Ecomodernisten maskeren ideologie als redelijkheid en vermijden politieke keuzes die nodig zijn voor echte, groene, rechtvaardige transformatie.
Elon Musk’s aanval op empathie en democratische structuren heeft geleid tot een gevaarlijke machtsgreep. Via Twitter radicaliseert hij miljoenen, terwijl hij met DOGE de Amerikaanse overheid infiltreert. Zijn Marskolonie is een eugenetisch project, gericht op selectie en uitsluiting. Dit gebeurt nu.
Jim Stewartson trekt verontrustende parallellen tussen nazi-Duitsland en hedendaagse machtstructuren. Hij legt uit hoe elites, technologie en propaganda een nieuwe autoritaire orde dreigen te faciliteren, met Elon Musk in een cruciale rol als erfgenaam van Von Brauns visionaire technocratie.