Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Stephen Miller ontwierp een staatslogica waarin migratie gelijkstaat aan controle en leed. Zijn invloed reikt tot ver buiten de VS: een ideologisch project dat democratie verschuift richting angst, hiërarchie en ontmenselijking — en waarschuwt voor onze eigen politieke koers.
Edith Stein verenigde geloof, filosofie en verzet. Als Joodse denker en karmelietes verbond ze empathie met vrijheid en solidariteit, en werd zo een symbool van menselijkheid tegenover fascisme, patriarchaat en moreel zwijgen.
Antifascisme is geen georganiseerde sekte maar een morele houding. Het rechtse frame dat antifa als terroristisch bestempelt, ondermijnt democratisch verzet. De beweging draait om solidariteit, waakzaamheid en de plicht om fascisme te blijven bestrijden.
De Spaanse Burgeroorlog was niet enkel een strijd tegen Franco, maar ook een poging tot sociale bevrijding. Anarchisten, arbeiders en vrouwen bouwden collectieven, vochten voor vrijheid en lieten een blijvende erfenis van hoop en verzet achter.
Het verhaal rond Tom Phillips toont hoe staatsmacht afwijking criminaliseert, hoe neoliberaal verval gemeenschappen verzwakt en hoe kinderen verworden tot strijdobjecten. Het roept op tot solidariteit en alternatieve structuren van zorg.
De mythe van persoonlijke verantwoordelijkheid verhult structurele ongelijkheid en maakt mensen afhankelijk van flexwerk, schulden en onzekerheid, terwijl ware vrijheid pas begint wanneer niemand meer bang hoeft te zijn voor tekorten.
De Ierse solidariteit met Palestina vindt haar wortels in gedeelde ervaringen van kolonisatie, onderdrukking en strijd om vrijheid, met Ierland als voorbeeld dat zelfs machtige imperia uiteindelijk niet onoverwinnelijk zijn.
Democratie staat wereldwijd onder druk, maar juist in onverwachte landen en bewegingen duiken voorbeelden van veerkracht op. Jongeren kunnen inspiratie vinden in solidariteit, burgerkracht en het besef dat democratie nooit af is.
Gastarbeiders in de jaren zestig en zeventig organiseerden wilde stakingen tegen uitbuiting en uitsluiting. Hun verzet legde de hypocrisie van het gastarbeidersbeleid bloot en toont hoe solidariteit van onderop verandering kan afdwingen.
Platformwerkers navigeren flexibel, maar onder hoge druk: ze werken lange dagen, onder digitale controle en zonder zekerheid. In Amsterdam ontstaan alternatieven waarin ze zelf eigenaar zijn en keuzes maken, en daarmee bouwen ze, stap voor stap, aan solidariteit en autonomie.
