Progressieve politiek moet breken met het frame van extreemrechts door te focussen op solidariteit, duurzaamheid en rechtvaardigheid. Inspirerende voorbeelden uit Nederland en daarbuiten tonen hoe publieke investeringen en sociale cohesie oplossingen bieden voor economische ongelijkheid en politieke verdeeldheid.
Progressieve samenwerking is essentieel om sociale ongelijkheid, klimaatcrisis en mensenrechtenschendingen effectief aan te pakken. vrheid.nl biedt ondersteuning bij het opzetten van weblogs, delen van berichten, publiceren van teksten, promoten van boeken en evenementen, en het versterken van gezamenlijke initiatieven.
Michail Bakoenin’s toespraak in 1847 benadrukte solidariteit en universele vrijheid tijdens de herdenking van de Poolse Novemberopstand. Zijn oproep tot samenwerking tussen onderdrukte volkeren, waaronder Polen en Rusland, blijft inspireren. De link met Poolse migranten in Amsterdam geeft extra historische diepgang.
Onderzoek uit de Verenigde Staten toont aan dat vakbonden raciale spanningen kunnen verminderen door sociale cohesie en solidariteit te bevorderen. Ook in Nederland kunnen vakbonden dienen als tegenkracht tegen polarisatie en populisme, mits ze multiculturele solidariteit stimuleren.
Elke eerste vrijdag van de maand organiseert Vrouwen in het Zwart een wake in Amsterdam om aandacht te vragen voor mensenrechtenschendingen en de Israëlische bezetting in Palestina, en solidariteit te tonen met de Palestijnse bevolking.
Liberalisme lijkt progressief, maar werkt vaak mee aan het behoud van kapitalistische en imperialistische structuren. Door oproepen tot rust en orde maskeert het onderdrukking. Ware solidariteit vereist disruptieve actie voor gerechtigheid, zoals in de Palestijnse strijd.
Collectieve strijd en solidariteit zijn essentieel in de strijd tegen kapitalisme en ongelijkheid. Van historische vakbondsacties tot moderne jongerenorganisaties, alleen door samen te vechten kunnen we een rechtvaardige en solidaire toekomst opbouwen.
Amílcar Cabral, een antikoloniale leider, legde het verband tussen kolonialisme, kapitalistische uitbuiting en culturele onderdrukking. Zijn samenwerking met Cuba toont hoe internationale solidariteit cruciaal was in de strijd tegen racisme en kapitalisme.
Excessief politiegeweld tegen vreedzame activisten legt de repressieve aard van de staat bloot. Door collectieve actie, solidariteit en georganiseerde tegenmacht kunnen we dit geweld blootleggen, sociale bewegingen versterken en bouwen aan een rechtvaardigere samenleving vrij van intimidatie en onderdrukking.
Europese socialisten faalden in de jaren ’80 en ’90 om effectief solidariteit te bieden aan de Guatemalteekse opstand. Fragmentatie, gebrekkige communicatie en passiviteit waren belangrijke oorzaken. Lessen hieruit kunnen toekomstige bewegingen versterken.