Maïs is een fundament van mondiale landbouw en een symbool van kapitalistische ongelijkheid. Van Amerikaanse subsidies tot Braziliaanse export en Nederlandse afhankelijkheid van veevoer, dit artikel pleit voor duurzame alternatieven die biodiversiteit herstellen, voedselsoevereiniteit bevorderen en sociale rechtvaardigheid nastreven.
De klimaatcrisis is nauw verbonden met sociale ongelijkheid. Een rechtvaardige groene transitie vereist herverdeling van middelen, democratische besluitvorming en inclusieve klimaatoplossingen. Nederland biedt hoopvolle voorbeelden van initiatieven die duurzaamheid combineren met sociale rechtvaardigheid en collectief welzijn.
Mikaela Loach, activiste en auteur van Zo radicaal is het niet, pleit voor systeemverandering om klimaatrechtvaardigheid te bereiken. Ze roept op het kapitalistische groeimodel los te laten, waarbij duurzaamheid, gelijkheid en welzijn belangrijker worden dan winstmaximalisatie en eindeloze consumptie.
