Amílcar Cabral, een antikoloniale leider, legde het verband tussen kolonialisme, kapitalistische uitbuiting en culturele onderdrukking. Zijn samenwerking met Cuba toont hoe internationale solidariteit cruciaal was in de strijd tegen racisme en kapitalisme.
Fidel Castro’s Cubaanse Revolutie begon als een symbolisch verzet tegen imperialisme, maar leidde uiteindelijk tot een autocratisch regime met economische stagnatie en sociale ongelijkheid. Vergelijkingen met andere revoluties tonen de beperkingen van revolutionaire ideologieën aan.
Cuba stuurt opnieuw artsen naar Haïti om slachtoffers van orkaan Matthew te helpen. De medische hulp benadrukt de langdurige solidariteit tussen de landen en de toewijding van Cuba aan humanitaire rampenbestrijding.
Ex-presidenten Quiroga en Pastrana, bekend om hun rechtse standpunten, worden betrapt op provocaties tegen Venezuela en Cuba. Hun acties dienen de imperialistische agenda van de VS, die de regio destabiliseren en progressieve krachten onderdrukken.
Hoewel de VS zich presenteert als een voorvechter van democratie, heeft het land sinds 1945 vele keren democratisch gekozen regeringen ondermijnd, zoals in Guatemala in 1954, waar de CIA betrokken was bij de omverwerping van Arbenz voor de belangen van United Fruit.
De VS en Israël blijven vasthouden aan het embargo tegen Cuba, ondanks wereldwijde veroordeling. Hun dubbele moraal wordt blootgelegd, terwijl zij tegelijkertijd de vreedzame BDS-beweging veroordelen die streeft naar gerechtigheid voor Palestijnen onder Israëlische bezetting.