In 1898 leidde een gewelddadige, racistische coup in Wilmington, NC, tot het einde van zwarte politieke macht. Deze gebeurtenis vormt een duister hoofdstuk dat racisme’s diepgewortelde impact op Amerikaanse democratie en gelijkheid blootlegt.
Trump’s retoriek rond “law and order” richt zich op het zaaien van angst voor stedelijke chaos en raciale spanningen. Ironisch genoeg kampt Trump zelf met juridische problemen, waaronder veroordelingen voor seksuele misdrijven en financiële wanpraktijken.
Racisme beïnvloedt de zelfperceptie van kinderen, zoals blijkt uit de historische “doll test” van Kenneth en Mamie Clark. Dit experiment en een latere documentaire door Kiri Davis onthullen diepgewortelde vooroordelen die nog steeds bestaan.
De “war on drugs” heeft geleid tot massale incarceratie en heeft vooral Afro-Amerikaanse en Latino gemeenschappen onevenredig getroffen. Dit systeem versterkt raciale ongelijkheid en roept op tot dringende hervormingen voor een rechtvaardiger strafrechtsysteem.
Deze tekst onderzoekt hoe diep institutioneel racisme geworteld is in onze samenleving en ons onderbewustzijn, en roept op tot reflectie en actie om deze blinde vlekken te erkennen en racisme te bestrijden.
Jongeren van allochtone afkomst krijgen gemiddeld zwaardere straffen voor dezelfde delicten dan autochtone jongeren, met langere celstraffen door negatieve beoordelingen van psychologen en psychiaters, aldus onderzoek door criminologe Mieke Komen.
Minderheden vaker gecontroleerd door politie, discriminerende profilering schendt rechten.
De media spelen een belangrijke rol in het versterken van racistische vooroordelen door etnische minderheden bij negatief nieuws te stigmatiseren. Een rechtvaardige journalistiek vereist een herziening van bronnen, representatie en het framen van etniciteit in nieuwsberichten.