White
White

‘If you are not white, you are missing out’

1 minute, 51 seconds Read

Institutioneel racisme zit diep verankerd in de fundamenten van onze maatschappij. Het is niet enkel zichtbaar in individuele acties, maar juist in de systemen en structuren die ons dagelijks leven vormgeven. Dit racisme gaat vaak schuil in wat sommigen beschouwen als een onderbewust gevoel van superioriteit, een gevoel dat de witte mens al eeuwenlang koestert en dat zijn wereldbeeld bepaalt.

De wortels van dit gevoel liggen in onze koloniale geschiedenis en de overtuigingen die daaruit zijn voortgekomen. Deze diepgewortelde overtuigingen zijn zo krachtig dat ze nog steeds de manier waarop we de wereld zien, beïnvloeden. Dit superioriteitsgevoel is niet slechts een kwestie van bewust denken, maar een blinde vlek die zich diep in ons onderbewustzijn nestelt en daar blijft zitten, vrijwel onaangetast door rationeel denken of empathie.

Dit gevoel van superioriteit komt duidelijk naar voren in uitspraken zoals: “Oh god, I love being white, if you are not white, you are missing out.” Hieruit spreekt niet alleen een voorkeur voor wit-zijn, maar ook een impliciete aanname dat wit-zijn voordelen biedt die voor anderen onbereikbaar zijn. Het is als een onzichtbare verzekering in een wereld die zichzelf als kleurblind presenteert, maar waar de realiteit vaak anders is.

Laat me duidelijk zijn: dit soort uitspraken versterken een wereldbeeld waarin wit-zijn als de norm wordt gezien, en alles wat daarvan afwijkt als minderwaardig. Hoewel de uitspraak misschien als een provocatie of grap bedoeld is, legt het bloot hoe diepgeworteld deze overtuigingen zijn. De samenleving suggereert subtiel, maar onophoudelijk, dat wit-zijn beter is, zelfs als we rationeel begrijpen dat dat niet zo is.

Maar deze superioriteit komt met een prijs. Dezelfde structuren die wit privilege ondersteunen, sluiten anderen uit en brengen pijn en ongelijkheid met zich mee. Het is belangrijk om deze blinde vlekken te erkennen en te begrijpen dat deze overtuigingen niet slechts persoonlijk zijn, maar een weerspiegeling van bredere maatschappelijke problemen.

Dit vraagt om reflectie en actie: we moeten ons bewust worden van de manieren waarop racisme zich manifesteert in onze eigen gedachten en in de structuren van onze samenleving. Door deze blinde vlekken te erkennen en te bestrijden, kunnen we stappen zetten naar een gelijkwaardigere maatschappij, waar niet de kleur van je huid, maar de inhoud van je karakter bepalend is.

Aanbevolen voor jou

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *