Nederlandse koloniale overheersing in Indonesië leidde tot economische exploitatie, culturele vernietiging en sociale ongelijkheid. Persoonlijke verhalen, regionale impact en de rol van banken belichten de erfenis van kolonialisme, waarvan de gevolgen nog steeds zichtbaar zijn in hedendaagse ongelijkheden en maatschappelijke discussies.
De Zapatistas bieden een radicaal alternatief voor kapitalistische en racistische structuren door middel van autonome zelfbestuur, collectieve economie, inclusieve besluitvorming en directe democratie, en dienen als inspiratie voor sociale rechtvaardigheid en verzet.
Kapitalisme en ecologische destructie zijn historisch verweven, vanaf de Industriële Revolutie tot nu. Exploitatie van mens en natuur, gedreven door winst, heeft de klimaatcrisis verergerd. Systeemverandering is essentieel voor ecologische en sociale rechtvaardigheid.
België’s koloniale verleden onder Leopold II legde de basis voor economische groei door de uitbuiting van Congo. Het gewelddadige verleden, sociale ongelijkheid en structureel racisme vereisen vandaag de dag erkenning, verantwoording en herstel.
Koloniale exploitatie door Nederland heeft diepe wonden geslagen, vooral in Indonesië. Ondanks erkenning van andere historische wreedheden blijven de misstanden tijdens de koloniale periode vaak onderbelicht. Erkenning en verzoening zijn essentieel voor rechtvaardigheid.
Jean-Paul Sartre en Jean-Jacques Rousseau benadrukken authenticiteit en trouw aan jezelf. Voorbeelden van Amsterdamse bestuurders zoals Job Cohen en Eberhard van der Laan illustreren hoe deze filosofieën tot leven komen in de praktijk van leiderschap.
Baruch Spinoza, de invloedrijke Nederlandse filosoof uit Amsterdam, verkondigde dat God en de natuur één zijn en alles volgens vaste regels gebeurt. Zijn ideeën over ethiek en geluk blijven relevant en inspirerend.
Guatemala’s inheemse gemeenschappen herdenken de slachtoffers van de burgeroorlog en de genocide onder Ríos Montt. Ondanks marginalisatie en Amerikaanse steun aan dictaturen, blijven zij vechten voor landrechten en sociale rechtvaardigheid, geïnspireerd door contacten met Mexicaanse bewegingen.
De aanslag in Hebron in februari 1994 door Baruch Goldstein, waarbij 29 Palestijnen werden gedood, verergerde de Israëlisch-Palestijnse spanningen en had een grote impact op het vredesproces. Dit tragische incident blijft een belangrijk symbool van het conflict.
De Zapatistas kwamen op 1 januari 1994 in opstand tegen NAFTA, verzet tegen neoliberalisme en vechtend voor inheemse autonomie en socialistische idealen. Hun leiders, zoals Subcomandante Marcos, inspireerden een beweging die 30 jaar later nog steeds relevant is.