Een kritische analyse van radicaal-rechtse ideologieën als geloofssystemen, gebaseerd op Jitske Kramer’s werk. Ontleedt elf dogma’s die empathie verwerpen, autoriteit verheerlijken en uitsluiting normaliseren. Een oproep tot morele waakzaamheid en herwaardering van democratische waarden.
Viktor Orbán transformeerde Hongarije tot een autoritaire staat waarin macht en rijkdom geconcentreerd zijn rond zijn inner circle. Zijn aanpak inspireert radicaal-rechts in Nederland, dat zijn migratiebeleid en controle over media en rechtspraak bewondert.
Het kabinet-Schoof symboliseert een zorgwekkende normalisatie van radicaal-rechts beleid. Lokale initiatieven bieden krachtig verzet, van vluchtelingenopvang tot klimaatprojecten. Door solidariteit en organisatie kunnen we deze dreiging tegengaan en bouwen aan een inclusieve, rechtvaardige samenleving waar niemand wordt uitgesloten.
Films op het filmfestival van Venetië belichten de opkomst van radicaal-rechts en waarschuwen voor autoritarisme. Documentaires zoals Apocalypse in the Tropics laten zien hoe deze ideologieën democratische samenlevingen bedreigen en polarisatie bevorderen.
Radicaal-rechts is genormaliseerd, maar hun succes is tijdelijk. Links moet de realiteit herdefiniëren en nieuwe verhalen creëren om de samenleving te herwinnen, door hoop en solidariteit centraal te stellen in plaats van angst en uitsluiting.
Geert Wilders’ PVV wint verrassend de Nederlandse verkiezingen, wat angst zaait bij moslims en vragen oproept over de toekomst van de rechtsstaat en minderhedenbescherming in Nederland.