De markt verdrong zekerheden: vaste banen, sociale bescherming en betaalbaar wonen verdwenen, waardoor velen zich verraden voelden. Populistische politici kanaliseerden die woede naar migranten en feminisme. Mannelijkheid versmolt tot façade, niet meer gebaseerd op echte kracht of verbinding.
Marokkaans-Nederlandse jongeren ervaren druk om stereotypes te weerleggen, maar voelen zich ondanks hun inspanningen nooit volledig geaccepteerd. Subtiele uitsluiting, stigmatisering en een polariserend debat versterken hun outsider-status. Wederzijdse erkenning is essentieel voor echte integratie en gelijkwaardigheid.
