De aanslag in Hebron in februari 1994 door Baruch Goldstein, waarbij 29 Palestijnen werden gedood, verergerde de Israëlisch-Palestijnse spanningen en had een grote impact op het vredesproces. Dit tragische incident blijft een belangrijk symbool van het conflict.
Geert Wilders’ uitspraken tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen van 2018, waarin hij Tunahan Kuzu beledigt, illustreren fascistische retoriek. Dit taalgebruik herinnert aan de jaren dertig en weerspiegelt een zorgwekkende heropleving van extremisme.
Waarschuwing voor de gevaren van populisme door parallellen te trekken tussen Hitlers Mein Kampf en hedendaagse politieke retoriek, met een oproep tot waakzaamheid om democratische waarden te beschermen tegen extremisme.
De moord op Jo Cox wordt terecht als extreem-rechtse terreur aangemerkt. Het is essentieel om alle vormen van extremisme te erkennen en bestrijden, om zo de waarden van tolerantie en rechtvaardigheid in Europa te beschermen.
Mo Asumang confronteert racisten en neonazi’s rechtstreeks in haar documentaire, waarbij ze hen dwingt hun vooroordelen te heroverwegen door hen persoonlijk te ontmoeten. Ze toont de kracht van dialoog en menselijkheid in de strijd tegen haat.
Nigel Farage wijst samenwerking met Geert Wilders af vanwege Wilders’ inconsistente standpunten over vrijheid van meningsuiting en zijn toenadering tot extremistische partijen zoals het Front National, wat Farage onacceptabel vindt.
Geert Wilders’ retoriek tegen migratie en islam wordt omarmd door Zuid-Afrika’s Afrikaner Volks Partij, een partij met racistische wortels. Zijn uitspraken versterken wereldwijd xenofobie en haatpolitiek, wat vraagt om verzet tegen normalisering van intolerantie en polarisatie.