Amsterdam kiest voor solidariteit boven marktlogica door lokaal te investeren in onderwijs, wonen, werk en armoedebestrijding. De stad toont dat sociale rechtvaardigheid en democratie sterker kunnen worden vormgegeven op lokaal niveau.
Onderneming Onderdak (1982) van André Reeder onthult hoe Surinaamse en Antilliaanse migranten in Amsterdam ten prooi vielen aan huisjesmelkers, terwijl de gemeente dit faciliteerde. De film toont schrijnende woonomstandigheden en structurele uitbuiting, die decennia later nog steeds pijnlijk actueel zijn.