Senza Tregua’s gewelddadige arbeidersstrijd (1973-1976) toont hoe directe actie, zelforganisatie en arbeidersmacht cruciaal zijn tijdens crises. Deze lessen blijven relevant, zoals blijkt uit hedendaagse bewegingen als The General Strike in de VS, die vergelijkbare doelen nastreven.
Pierre Ramus analyseert hoe het kapitalisme crises overleeft door de arbeidersklasse uit te buiten. Hervormingen lossen niets op; alleen georganiseerde actie kan verandering brengen. Directe strijd en solidariteit zijn essentieel om een rechtvaardige samenleving op te bouwen en de structurele ongelijkheid te doorbreken.