Trump’s immigratierazzia’s worden steeds extremer. In sanctuary cities trekken federale agenten massaal uit om arrestaties op te voeren tot 1.200 à 1.500 per dag. Het resultaat? Raciaal profileren, willekeurige invallen en zelfs de detentie van Native Americans.
De oorspronkelijke bewoners van Amerika worden nu door de Amerikaanse overheid ondervraagd en vastgezet, omdat ze niet kunnen “bewijzen” dat ze in hun eigen land thuishoren. In Arizona en New Mexico zijn al minstens 15 inheemse Amerikanen ten onrechte opgepakt of ondervraagd door ICE-agenten, simpelweg omdat ze er ‘niet-Amerikaans’ uitzagen. Zelfs officiële certificaten van inheems burgerschap en staats-ID’s werden door de agenten genegeerd. De VS, het land dat hun voorouders ooit werd afgepakt, weigert nu zelfs hun bestaansrecht te erkennen.
Dit is niet alleen een bureaucratische fout. Dit is pure ironie, een historische cyclus van onderdrukking die zich opnieuw voltrekt. De oorspronkelijke inwoners van het land worden opnieuw verteld dat ze er niet thuishoren, door dezelfde regering die hun voorouders hun land afnam, hen dwong tot reservaten en generaties lang probeerde hun cultuur uit te wissen.
En het is niet de eerste keer dat Native Americans slachtoffer worden van raciaal profileren door de Amerikaanse staat. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden inheemse Amerikanen in het westen van de VS regelmatig aangezien voor Japanners, waardoor sommigen werden lastiggevallen, gearresteerd of zelfs vastgezet in de interneringskampen die waren opgezet voor Japanse Amerikanen. Hun eigen Amerikaanse identiteit werd genegeerd, net zoals nu ICE-agenten hun bewijs van inheemse afkomst afdoen als ‘ongeldig’.
Dit is een direct gevolg van Trump’s brute, ondoordachte immigratiebeleid. Onder het mom van ‘veiligheid’ voert hij een breed offensief tegen migranten, ongeacht hun criminele achtergrond. De feiten? Migrantengemeenschappen plegen minder misdaden per capita dan Amerikaanse burgers. Maar Trump’s retoriek draait niet om feiten – het gaat om angst, verdeeldheid en electorale winst.
Alsof dit nog niet cynisch genoeg is, kondigde Trump ook aan dat Mount Denali opnieuw wordt omgedoopt tot Mount McKinley—een naam gegeven door witte kolonisten, zonder enige band met de inheemse geschiedenis van Alaska. Zelfs de Republikeinse gouverneurs van Alaska probeerden dit tegen te houden, maar Trump wil een statement maken: de stemmen en de geschiedenis van inheemse Amerikanen doen er niet toe.
En de prijs? Miljarden dollars aan belastinggeld, economische schade door arbeidskrapte en een land dat steeds verder afglijdt in autoritair beleid. Wat we nu meemaken, is het begin van een ernstige crisis in Amerika. Er was ooit discussie over wie gelijk had in het waarnemen van deze dreiging—die discussie is nu voorbij. Degenen die waarschuwden voor dit scenario, kregen gelijk.
Het is werkelijkheid geworden: de 250 jaar oude Amerikaanse republiek wordt van binnenuit aangevallen. Een kanker vreet aan haar idealen en principes, gevoed door de macht die haar is toegekend door 49,9% van de kiezers in een nipt gewonnen verkiezing.
De narcist-in-chief mag ‘gaslighten’ zoveel hij wil, maar hij kan de feiten niet veranderen: hij heeft nog nooit een meerderheid van de Amerikanen achter zich gekregen.
Ondertussen kijkt de wereld toe hoe Amerika haar morele positie steeds verder verspeelt. Waar de VS ooit symbool stond voor vrijheid en rechtvaardigheid, laat de Trump-administratie een ander beeld zien: een natie die haar fundamenten ondermijnt met haat, willekeur en repressie.
De ironie? De werkelijke ‘indringers’ in dit land zijn niet de mensen die Trump wil deporteren. Het zijn de politici die keer op keer de rechten en het bestaan van de échte oorspronkelijke Amerikanen ontkennen.