Op Curaçao vond onlangs een gebeurtenis plaats die de geschiedenisboeken in kan: voor het eerst trad een lesbisch stel officieel in het huwelijk. Ondanks felle protesten en juridische bezwaren vanuit diverse hoeken op het eiland, zeiden Maria en Ana vol overtuiging “ja” tegen elkaar. Hun huwelijk markeert niet alleen een persoonlijke overwinning, maar ook een bredere mijlpaal in de strijd voor gelijkheid van LHBTQ+ personen in het Caribisch gebied. Tegelijkertijd roept het vragen op over hoe toekomstig beleid en sociale acceptatie zich zullen ontwikkelen.
Wettelijke context en publieke reacties
De juridische basis onder het huwelijk werd onlangs bevestigd door de Hoge Raad, die oordeelde dat Curaçao verplicht is om huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht te erkennen. Politicus Rennox Calmes van Trabou pa Kòrsou suggereerde dat er nog juridische stappen mogelijk waren, maar strafadvocaat Achim Henriquez maakte korte metten met die hoop. “Een procedure bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens is volstrekt kansloos,” stelt hij. Volgens Henriquez heeft de Hoge Raad het laatste woord binnen het Koninkrijk en sluit de Europese jurisprudentie weinig ruimte voor beroep: het homohuwelijk wordt beschouwd als een fundamenteel mensenrecht.
Tegenwind en symboliek
Toch ging de uitspraak niet zonder slag of stoot. Curaçao kent een diepgewortelde religieuze en culturele identiteit, waarin traditionele opvattingen over huwelijk sterk leven. Calmes verzamelde met steun van diverse geestelijken een groep die tijdens een drukbezochte bijeenkomst drie strategieën besprak om de juridische erkenning van het homohuwelijk te ondermijnen.
Als symbolisch protest werd opgeroepen om op de dag van de eerste ceremonie zwarte kleding te dragen, als uiting van rouw. Hoewel de actie veel aandacht kreeg, bleek de daadwerkelijke deelname beperkt: slechts drie demonstranten verschenen in het zwart. Die lage opkomst zou kunnen wijzen op een verschuivende publieke opinie, of wellicht simpelweg op protestmoeheid.
Een dag van liefde en rechtvaardigheid
Ondanks de controverse verliep de huwelijksdag van Maria en Ana zonder incidenten. Wat begon als een intieme ceremonie eindigde als een moment van historisch belang. “We hebben hier zó lang op gewacht,” zei Ana, zichtbaar geëmotioneerd. “Het voelt alsof we eindelijk als gelijken worden erkend.” Voor velen in de LHBTQ+ gemeenschap op het eiland – en daarbuiten – symboliseert hun huwelijk een sprankje hoop en vooruitgang.
Rechtspraak als sluitstuk
Volgens Henriquez is de uitspraak van de Hoge Raad definitief. “Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens garandeert een eerlijk proces via drie rechterlijke instanties – en die zijn doorlopen,” legt hij uit. Een klacht indienen bij het Europees Hof blijft theoretisch mogelijk, maar de kans op succes is volgens hem verwaarloosbaar, zeker gezien het feit dat Europese normen de gelijke erkenning van huwelijken inmiddels breed ondersteunen.
Vooruitblik: accepteren of afzetten?
Sinds het vonnis zijn al acht à negen stellen in ondertrouw gegaan op Curaçao, wat wijst op een groeiende behoefte aan wettelijke erkenning. Ook op Aruba worden de eerste huwelijken in oktober verwacht. De vraag is nu: zal de Curaçaose samenleving zich neerleggen bij deze nieuwe realiteit, of blijft het verzet aanhouden?
Wat er ook gebeurt, het huwelijk van Maria en Ana is een feit. En dat feit draagt gewicht. Het opent de deur naar een meer inclusieve samenleving – langzaam, met tegenwind, maar onmiskenbaar in beweging.