Waarom de bezuinigingen op internationale samenwerking Nederland schaden – Op 20 februari 2025 presenteerde minister Reinette Klever haar beleidsbrief over internationale samenwerking. De kern? Een jaarlijkse bezuiniging van ruim 2,4 miljard euro. De kritiek liet niet lang op zich wachten. Tientallen maatschappelijke organisaties en experts spraken zich uit over de kortzichtigheid van deze maatregel — en terecht. Want wat op papier klinkt als een financiële besparing, kan in de praktijk desastreuze gevolgen hebben, juist voor Nederland zelf.
We kunnen niet zonder de wereld
Nederland is klein, maar zijn blik reikt ver. Als handelsland pur sang draait een groot deel van onze economie op internationale samenwerking. Van bloemen richting Duitsland tot hightech export naar Azië: onze welvaart hangt samen met wereldwijde stabiliteit.
Stel je voor dat je werkt bij een bedrijf dat zonnepanelen importeert uit China of cacao uit Ivoorkust verwerkt tot chocolade. Wanneer daar onrust uitbreekt — politiek, economisch of militair — kunnen leveringen stagneren of stilvallen. Gevolg? Dure producten, lege schappen en banen die op de tocht staan.
Boeren die melk en kaas exporteren zijn even kwetsbaar. Als buitenlandse markten instorten, daalt de vraag — en daarmee het inkomen van Nederlandse boeren. Investeringen blijven uit, innovaties stagneren. Kortom: minder handel is minder werk.
Door te bezuinigen op internationale samenwerking trekken we ons terug uit pogingen om die instabiliteit elders tegen te gaan. Maar die instabiliteit komt terug als een boemerang. Economische rampspoed in een ander land betekent onzekerheid hier. Internationale samenwerking is dus geen luxe of liefdadigheid; het is pure noodzaak.
De race naar de bodem – en hoe we die stoppen
In een wereldwijde economie is het verleidelijk voor bedrijven om de goedkoopste route te kiezen: lage lonen, minimale regels, maximale winst. Het gevolg? Een race naar de bodem waarbij arbeiders wereldwijd — inclusief in Nederland — de rekening betalen.
Neem de textielindustrie. Kleding wordt geproduceerd in landen waar lonen laag zijn en arbeidsomstandigheden beroerd. Zolang er geen internationale afspraken zijn, blijft die praktijk doorgaan. Nederlandse bedrijven concurreren niet meer op kwaliteit, maar op wie de slechtst betaalde arbeiders weet te vinden.
En het blijft niet bij textiel. In de transportsector worden Oost-Europese chauffeurs soms ingehuurd tegen hongerlonen. Nederlandse collega’s voelen de druk: lagere lonen of baanverlies dreigt. Zonder samenwerking verliezen we grip op fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden — hier én elders.
Internationale samenwerking is de enige manier om dit te keren. Door wereldwijd afspraken te maken over minimumlonen, arbeidsrechten en fatsoenlijke werkomstandigheden, creëren we een gelijk speelveld. Geen uitbuiting daar, geen uitholling hier.
Wereldproblemen kennen geen landsgrenzen
Klimaatverandering, pandemieën, handelsconflicten — geen enkel land kan dit alleen oplossen. De coronacrisis liet zien hoe afhankelijk we zijn van anderen. Zonder internationale samenwerking waren vaccins trager beschikbaar en medische tekorten nijpender geweest.
Ook klimaatmaatregelen vereisen grensoverschrijdende actie. En onze economie? Die draait op internationale ketens, die we alleen kunnen beschermen als we samenwerken. Minder betrokkenheid betekent minder invloed, meer risico.
Het zwijgen opleggen aan maatschappelijke organisaties
Een van de schrijnendste onderdelen van Klevers plannen is de forse bezuiniging op maatschappelijke organisaties, vooral op hun pleitwerk. Dat betekent: minder ruimte voor kritische stemmen, minder tegenspraak. Een gezonde democratie verarmt zonder debat.
Partos, de koepel voor internationale samenwerking, waarschuwt dat miljoenen mensen worden geraakt door deze beslissing. Ontwikkelingsorganisaties verliezen steun, expertise en netwerken — opgebouwd over decennia — dreigen voorgoed te verdwijnen.
Wat Nederland nu nodig heeft
Juist nu andere landen hun inzet op internationale samenwerking afbouwen, zou Nederland leiderschap moeten tonen. Niet uit liefdadigheid, maar uit welbegrepen eigenbelang. Een veilige, stabiele wereld is essentieel voor een welvarend Nederland.
De voorgestelde bezuinigingen zijn daarom niet alleen kortzichtig, maar ook schadelijk. Ze tasten onze economische zekerheid, internationale reputatie en maatschappelijke veerkracht aan. Het is tijd om deze plannen te herzien — voor een toekomst waarin Nederland zijn plek in de wereld niet verliest, maar juist versterkt.
Nieuwe inzichten, kritische verhalen
Op vrheid.nl schrijven we over vrijheid, gelijkheid, klimaat en LHBTQ+ rechten. Altijd scherp, altijd onafhankelijk. Blijf ons volgen en mis niets!
