Op dit moment is er een simpele test voor journalisten en politici: een lakmoesproef die bepaalt waar ze staan. Die proef draait om Donald Trump. De president van de Verenigde Staten heeft openlijk een misdaad voorgesteld: het annexeren van Gaza en het etnisch zuiveren van de Palestijnse bevolking daar. Dit is een ernstig en onmiskenbaar misdrijf.
Het absolute minimum dat we nu kunnen verwachten, is dat mensen simpelweg de feiten benoemen. Feit één: wat Trump voorstelt, is etnische zuivering. Feit twee: dit is een directe schending van het internationaal recht. Maar keer op keer hebben journalisten en politici gefaald om deze waarheid uit te spreken en helpen ze in plaats daarvan bij het faciliteren van genocide.
Wat Trump voor stelt
Laten we kijken naar wat Trump zelf heeft gezegd. Tijdens een persconferentie met de Israëlische premier Netanyahu – een man tegen wie het Internationaal Strafhof een arrestatiebevel heeft uitgevaardigd wegens oorlogsmisdaden – werd Trump gevraagd of Jordanië en Egypte Palestijnen uit Gaza zouden moeten opnemen. Zijn antwoord?
“Ik zou graag zien dat Jordanië en Egypte er een aantal opnemen. Kijk, de situatie in Gaza heeft nooit gewerkt. Het is nooit goed gegaan. Ik denk dat ze een mooi nieuw stuk land zouden moeten krijgen, ergens anders. Een plek waar ze gelukkig kunnen wonen, in plaats van terug te keren naar Gaza, dat decennialang alleen maar dood en vernietiging heeft gekend.”
Met deze woorden stelt Trump openlijk voor om de Palestijnen uit hun eigen land te verdrijven en ze permanent ergens anders te vestigen. Dit is niets anders dan etnische zuivering.
Gaza “werkt niet”?
Trump zegt dat “de situatie in Gaza nooit heeft gewerkt”, maar wat heeft dan precies niet gewerkt? De realiteit is dat Israël keer op keer met geweld de Palestijnen uit hun huizen heeft verdreven, in 1948 werden 750.000 Palestijnen verdreven en 15.000 vermoord, hun recht op zelfbeschikking is systematisch ontnomen, hun land is bezet, gestolen en gekoloniseerd, Gaza is onderworpen aan een jarenlange blokkade en militaire aanvallen. Wat niet werkt, is dus niet Gaza zelf, maar de voortdurende onderdrukking van het Palestijnse volk, en zolang die onderdrukking voortduurt, kan er nooit vrede zijn.
“Een mooi nieuw land”
Trump beweert dat de Palestijnen een “mooi nieuw stuk land” zouden kunnen krijgen, gefinancierd door rijke landen. Maar de Palestijnen willen hun thuis niet verlaten – en met goede reden. Uit hun geschiedenis weten ze dat als ze eenmaal vertrekken, ze nooit meer terug mogen. Zoals Riad Mansour, de Palestijnse ambassadeur bij de VN, zei:
“Onze thuis is Gaza. Ons thuis is Palestina. Maar als men zo graag een mooi nieuw land voor Palestijnen wil bouwen, laat hen dan teruggaan naar hun oorspronkelijke huizen in Israël.”
Dit is geen abstract idee: de meerderheid van de inwoners van Gaza zijn de kinderen en kleinkinderen van Palestijnen die in 1948 met geweld uit hun huizen en dorpen in wat nu Israël is, werden verdreven tijdens de Nakba, de catastrofe die leidde tot de ontheemding van zo’n 750.000 Palestijnen. Hun families hebben sindsdien generaties lang in ballingschap geleefd, vaak in overvolle vluchtelingenkampen, terwijl Israël consequent hun recht op terugkeer heeft genegeerd. Voor hen is Gaza niet zomaar een woonplaats, maar een symbool van hun voortdurende strijd voor erkenning, rechtvaardigheid en een toekomst in hun historische thuisland.
Gaza als “vernietigde stad”
Trump noemt Gaza een “sloopterrein” en erkent daarmee impliciet dat Israël het volledig heeft verwoest, een openlijke bevestiging van een oorlogsmisdaad. Het contrast met Joe Biden is pijnlijk: waar Biden weigert te erkennen wat Israël heeft aangericht, zegt Trump het zonder omwegen. Tijdens de persconferentie werd hem gevraagd of Palestijnen het recht hebben om terug te keren naar Gaza zodra het heropgebouwd is, waarop hij antwoordde dat hij hoopt “iets zo goed te kunnen bouwen dat ze niet eens terug willen”. Daarmee laat hij er geen twijfel over bestaan: hij pleit voor de permanente verdrijving van de Palestijnen uit hun eigen land, een definitie van etnische zuivering.
De rol van de media
De manier waarop traditionele media dit verwoorden, is ronduit schandalig. De BBC spreekt van een voorstel waarin de VS Gaza opnieuw zou opbouwen en de Palestijnen zou hervestigen, alsof het hier om een vreedzaam ontwikkelingsproject gaat. The Times doet er nog een schep bovenop door te stellen dat Trump Gaza wil omtoveren tot de Rivièra van het Midden-Oosten, een groteske verdraaiing van wat in werkelijkheid een misdaad is. Reuters brengt het alsof het om een logische beleidsoptie gaat: Trump stelt voor Palestijnen permanent uit Gaza te verplaatsen, alsof ze simpelweg een nieuw huis krijgen toegewezen. The New York Times maakt het compleet door te schrijven dat Trump wil dat alle Palestijnen in Gaza verplaatst worden, zonder enige erkenning van wat dat werkelijk betekent.
Geen enkele van deze koppen benoemt de realiteit: dit is etnische zuivering. Media vermijden bewust die term en verdoezelen zo een gruwelijke misdaad, waardoor ze medeplichtig worden aan de normalisering van genocide. Dit is geen journalistiek, dit is lafheid, collaboratie en moreel failliet opportunisme. Door hun weigering de waarheid te benoemen, zijn deze journalisten en redacties mede-verantwoordelijk voor het in stand houden van een systeem dat massamoord rechtvaardigt.
Waarom dit ertoe doet
Dit alles heeft grotere gevolgen dan alleen Palestina. Als een misdaad als etnische zuivering genormaliseerd wordt, betekent dat het einde van de zogenaamde internationale rechtsorde. Het betekent dat machtige landen ongestraft mensen kunnen verjagen en vermoorden.
Trump droomt van een imperialistische wereld waarin de VS gebieden annexeert, inclusief Gaza en zelfs Canada. Dit is geen grap. Dit is de definitie van fascisme: militaristische expansie en totalitair bestuur.
Als we geen verantwoording eisen – van politici én van journalisten – dan zal deze misdaad de norm worden. Dan zal de wereld in vuur en vlam komen te staan. Daarom moeten we nu handelen.