Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Vlaams Belang plukt steun uit historisch wantrouwen, economische onzekerheid en culturele vervreemding. Ze speelt slim in op media, met provocerende statements en dog-whistles die verborgen boodschappen over nationalisme en etnische zuiverheid uitstralen.
Caroline van der Plas is opeens vol lof over de Pride. Tenminste, die in Tel Aviv, waar volgens de BBB-voorvrouw mensen openlijk hun liefde [kunnen] tonen voor hun partners van gelijke sekse. In Israël? Geen echte toppers van hoop en gelijke rechten voor iedereen.
Geert Wilders’ PVV wint verrassend de Nederlandse verkiezingen, wat angst zaait bij moslims en vragen oproept over de toekomst van de rechtsstaat en minderhedenbescherming in Nederland.
Geert Wilders’ overwinning in Nederland markeert een verschuiving naar extreemrechts, met implicaties voor Europa. Europese extreemrechtse leiders feliciteren Wilders, terwijl zijn standpunten over immigratie en EU-critici zorgen baren. Coalitievorming blijft echter onzeker.
Anti-intellectualisme wint terrein in de VS, met politici zoals Lauren Boebert die wetenschap afwijzen en simplistische narratieven promoten. Deze trend bedreigt kritisch denken, terwijl feitelijke kennis plaatsmaakt voor ideologische retoriek en desinformatie.
Extreemrechts krijgt recordaantal stemmen, waardoor racisme, seksisme, wit nationalisme en klimaatscepsis democratische legitimiteit krijgen. Dit schaadt iedereen die vecht tegen uitsluiting en onderdrukking.
Het zwijgende midden verdwijnt in het rumoer van extreme stemmen. Terwijl keuzestress en vermarkting de samenleving onder druk zetten, groeit de kloof tussen burger en beleid. Tijd voor het midden om op te staan en collectieve solidariteit te eisen.
Trump en populisten zoals Wilders en Baudet ondermijnen de pers door deze te bestempelen als “vijanden van het volk”. Dit creëert wantrouwen en polariseert de samenleving, terwijl feiten irrelevant worden en identiteitspolitiek de boventoon voert.
Geert Wilders’ uitspraken tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen van 2018, waarin hij Tunahan Kuzu beledigt, illustreren fascistische retoriek. Dit taalgebruik herinnert aan de jaren dertig en weerspiegelt een zorgwekkende heropleving van extremisme.
Rechts-nationalisme ondermijnt wereldwijd democratieën door angst, uitsluiting, en destructief kapitalisme te versterken. Deze ideologie bedreigt niet alleen politieke stabiliteit, maar ook sociale rechtvaardigheid en duurzaamheid. Actie is dringend nodig om onze toekomst te beschermen.
