Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Trump’s beleid ondermijnt democratische instituties, versterkt autoritaire leiders en vergroot mondiale instabiliteit. Zijn machtspolitiek kan leiden tot het uiteenvallen van het Amerikaanse imperium en ernstige gevolgen hebben voor Europa en de wereldorde.
Israël vermoordt journalist Anas al-Sharif in Gaza, zet hem weg als terrorist en verdiept de humanitaire crisis, terwijl westerse regeringen en grote commerciële media zwijgen.
Arman vluchtte uit Rusland vanwege zijn queer identiteit. In het VK vond hij steun bij Rainbow Migration, die hem hielpen met veiligheid, erkenning en asiel. Zijn verhaal toont hoe kwetsbaar vrijheid is en hoe belangrijk solidariteit blijft.
Autoriteiten gebruiken verdeel-en-heers-tactieken door lokale clanleiders te belonen met tijdelijke privileges, wapens en economische zones, om gemeenschappen te fragmenteren, politieke solidariteit te ondermijnen en bezettingscontrole te consolideren.
Autoritaire bewegingen in de VS criminaliseren LHBTQ+-personen, met name transpersonen. Wetgeving in staten als Florida en Texas valt direct de rechten en veiligheid van deze gemeenschappen aan. Grassrootsbewegingen bieden verzet en solidariteit door middel van queer netwerken.
Een scherpe analyse van hoe de Britse regering onder Keir Starmer vreedzaam verzet tegen beschuldigde genocide criminaliseert, geïnformeerd door wapenlobby en Israël-lobby, waarbij activisme systematisch wordt bevangen als misdaad.
Lodewijk Asschers benoeming bij de FNV wakkert discussie aan over politiek ingrijpen, selectief recht toepassen en de principes van solidariteit en gelijkheid. Zijn verleden als minister roept twijfels op over moreel leiderschap binnen een vakbond in crisis.
De wortels van het Israëlische leger liggen in koloniale terreur, etnische zuivering en paramilitaire groeperingen zoals Irgun en Lehi. Deze geschiedenis werpt een ander licht op het morele imago van de IDF en westerse medeplichtigheid, inclusief die van Nederland.
De opmars van de AfD in Duitsland weerspiegelt een bredere verschuiving richting extreemrechts, met zorgwekkende parallellen met de jaren dertig. Ook in Nederland klinkt vergelijkbare retoriek. “Nooit meer” vereist nu verzet, voordat normalisering omslaat in structureel onrecht.
Trump beschuldigt Zuid-Afrika van witte genocide, als reactie op hun aanklacht tegen Israël. Zijn retoriek past in een bredere reactionaire beweging die antiracisme framen als bedreiging. In Nederland blijft het opvallend stil, ondanks onze koloniale verbondenheid met Zuid-Afrika.
