Sociale zekerheid wordt afgebroken, terwijl politieke vertegenwoordigers falen en grassroots bewegingen vechten voor solidariteit en rechtvaardigheid. De strijd om een mensgerichte samenleving te bouwen, waarin economie ondergeschikt is aan menselijke waardigheid, wordt urgenter in tijden van groeiende ongelijkheid.
Het zwijgende midden verdwijnt in het rumoer van extreme stemmen. Terwijl keuzestress en vermarkting de samenleving onder druk zetten, groeit de kloof tussen burger en beleid. Tijd voor het midden om op te staan en collectieve solidariteit te eisen.