In Izkor: Slaves of Memory toont David Ofek hoe Israëlische herdenkingsrituelen functioneren als ideologisch instrument. Rouw wordt ingezet voor nationale eenheid, terwijl alternatieve stemmen — zoals Palestijns verdriet — systematisch uitgesloten blijven uit het collectieve geheugen.
Op 8 mei organiseerde de Stichting Inheems Europese Rechten een ‘Europese herdenking’ op de Dam. Wat leek op een eerbetoon aan oorlogsslachtoffers bleek een verhulde, extreemrechtse bijeenkomst met antisemitische en revisionistische boodschappen, voortkomend uit neonazistische propaganda.
Astrid Elburg leidt het Herdenkingscomité Slavernijverleden, gericht op erkenning en kritische herdenking van Nederland’s slavernijgeschiedenis. Met uitdagingen zoals de betrokkenheid van NiNsee en de spanning tussen respect en kritiek, streven ze naar bewustwording en rechtvaardigheid.
Bayard Rustin, een openlijk homoseksuele zwarte Quaker, organiseerde de Mars naar Washington (1963) en pleitte onvermoeibaar voor burgerrechten en LGBTQ+-rechten. Hij sprak “de waarheid tegen de macht,” inspireerde geweldloos verzet en hulde de intersectionaliteit van identiteit en activisme.
Kerwin Duinmeijer werd in 1983 vermoord door een racistisch gemotiveerde aanval. De voortdurende ontkenning van racisme door autoriteiten onderstreept de noodzaak voor actie. Herdenkingen zoals deze benadrukken de strijd tegen racisme en de noodzaak voor verandering.
Nakba Day herdenkt jaarlijks de verdrijving van 750.000 Palestijnen in 1948 bij de oprichting van Israël. Deze tragedie, die tot vandaag voortduurt met landonteigening en bezetting, symboliseert de voortdurende Palestijnse strijd voor erkenning en terugkeer.
De Kristallnachtherdenking op 9 november herdenkt de 1938-pogrom en benadrukt de noodzaak om hedendaags racisme en discriminatie te bestrijden. Het evenement roept op tot solidariteit en actie tegen onrecht in onze samenleving.