Muurschildering van Quico Sabaté op een stenen muur in een historische Spaanse straat bij zonsondergang.
Een muurschildering van Quico Sabaté, de legendarische anarchistische verzetsstrijder, als eerbetoon in een oude straat in Spanje.

Quico Sabaté

3 minutes, 23 seconds Read

De Laatste Guerrillastrijder tegen Franco’s Dictatuur – In de nasleep van de Spaanse Burgeroorlog werd Spanje een plek van angst, onderdrukking en armoede. Terwijl velen zich neerlegden bij de harde realiteit van Francisco Franco’s fascistische regime, waren er enkelen die bleven vechten. Francisco ‘Quico’ Sabaté Llopart was een van hen. Zijn naam staat symbool voor onverzettelijkheid, moed en een compromisloze strijd tegen onderdrukking. Zijn leven was een verhaal van gevaarlijke operaties, clandestiene ontmoetingen en een niet-aflatend geloof in vrijheid en rechtvaardigheid.

Jeugd en vormende jaren

Quico Sabaté werd geboren in 1915 in L’Hospitalet de Llobregat, nabij Barcelona. Al op jonge leeftijd werd hij beïnvloed door de anarchistische idealen die in de jaren vóór de Spaanse Burgeroorlog sterk leefden in Catalonië. Hij sloot zich aan bij de CNT (Confederación Nacional del Trabajo), de invloedrijke anarcho-syndicalistische vakbond die vocht voor de rechten van arbeiders en een rechtvaardige samenleving zonder overheersing door staat of kapitaal.

Toen in 1936 de Spaanse Burgeroorlog uitbrak, vocht Quico aan de zijde van de republikeinen tegen Franco’s nationalistische troepen. Na de nederlaag in 1939 vluchtte hij, zoals duizenden anderen, naar Frankrijk. Maar voor Quico was de strijd nog lang niet voorbij.

De strijd vanuit ballingschap

In Frankrijk vond Quico een nieuw front. Terwijl veel voormalige republikeinen probeerden een nieuw leven op te bouwen, koos hij ervoor om door te vechten. Samen met andere anarchisten begon hij een guerrillastrijd tegen het Franco-regime. Deze strijders werden bekend als de maquis, verzetsstrijders die vaak opereerden vanuit de bergen en bossen van Spanje en Frankrijk.

Quico was meer dan alleen een guerrillastrijder; hij was een meester in clandestiene operaties. Hij smokkelde wapens, bevrijdde gevangenen en pleegde gedurfde overvallen op instellingen die het regime ondersteunden. Zijn operaties waren niet alleen gericht op het toebrengen van materiële schade, maar ook op het verspreiden van hoop onder de onderdrukte bevolking.

Een leven op de vlucht: moed en tragedie

Het leven van Quico Sabaté was een aaneenschakeling van ontsnappingen, overvallen en momenten van ongekende moed. Hij leidde een kleine groep strijders en opereerde vaak onder erbarmelijke omstandigheden.

In de ogen van het regime was hij een gevaarlijke terrorist, maar voor velen was hij een held—een symbool van verzet tegen een ogenschijnlijk onoverwinnelijke vijand. Zijn acties inspireerden anderen om te geloven dat Franco’s dictatuur niet onoverwinnelijk was.

In januari 1960 liep het echter mis. Tijdens een gevaarlijke missie om Spanje binnen te komen, werd Quico in een hinderlaag gelokt door de Guardia Civil. Hij raakte zwaargewond, maar vocht door tot zijn laatste adem. Uiteindelijk werd hij in een vuurgevecht gedood in Sant Celoni, nabij Barcelona.

Vriendschap met Lucio Urtubia

Tijdens zijn tijd in Frankrijk ontmoette Quico Sabaté de jonge anarchist Lucio Urtubia. Lucio bood Quico onderdak en steun tijdens zijn clandestiene missies. Hun vriendschap was gebaseerd op een diep wederzijds respect en gedeelde idealen.

Lucio bewonderde Quico’s compromisloze vastberadenheid en beschouwde hem als een mentor en een voorbeeld van wat het betekende om voor je principes te vechten, ongeacht de kosten.

De nalatenschap van Quico Sabaté

Quico Sabaté stierf zoals hij had geleefd: strijdend tegen onrecht. Zijn verhaal is er een van moed, opoffering en een diep geloof in een betere wereld. Hij vocht niet voor persoonlijke glorie, maar voor een idee—een wereld zonder tirannie, zonder uitbuiting, en zonder angst.

Vandaag de dag blijft Quico Sabaté een inspiratiebron voor activisten, historici en iedereen die weigert te accepteren dat onrecht een onvermijdelijke realiteit is. Zijn naam wordt nog steeds gefluisterd in de straten van Barcelona, waar zijn geest voortleeft in de strijd voor vrijheid en gelijkheid.

Een les voor vandaag

Het verhaal van Quico Sabaté herinnert ons eraan dat verzet vele vormen kan aannemen, maar dat het altijd begint met een keuze: de keuze om niet weg te kijken, om niet te zwijgen en om, wanneer nodig, te handelen.

Zijn leven was een oproep tot actie—een oproep die vandaag de dag nog even krachtig is als toen.

Quico Sabaté leeft voort, niet alleen in de geschiedenisboeken, maar in elke daad van verzet tegen onderdrukking.

No pasarán!

Aanbevolen voor jou