Israël voert een systematische aanval uit op Gaza die aan alle kenmerken van genocide voldoet. Bewijs stapelt zich op, maar westerse regeringen blijven zwijgen of leveren zelfs wapens. De waarheid wordt onderdrukt, terwijl burgers massaal worden afgeslacht.
Westerse feministen spreken zich vaak uit tegen vrouwenonderdrukking, maar zwijgen opvallend over Palestijnse vrouwen. Selectieve solidariteit, islamofobie en geopolitieke belangen beïnvloeden het feminisme, waardoor echte gelijkheid ontbreekt. Voor een eerlijker feminisme is inclusieve, grensoverstijgende solidariteit essentieel, zonder politieke agenda’s.
In mei 2024 ontstond een nieuwe golf van solidariteit met Palestina in Amsterdam. Studenten en activisten richtten kampen op, blokkeerden bedrijven en eisten politieke verandering. De protesten tonen hoe Nederland verweven is met imperialistische structuren en hoe verzet kan groeien.
Mohammed El-Kurd benoemt de vernietiging van Palestijns intellect door censuur en repressie in Israël en daarbuiten. Ook in Nederland worden studenten die zich solidair tonen met Palestina geconfronteerd met intimidatie en beperkingen, wat een bredere aanval op bewustzijn en vrijheid blootlegt.
Keir Starmer laat Labour’s rechtse agenda zien met steun voor Israël en een racistische migratiepolitiek. Ook in Nederland, met de PvdA’s stilte over Palestina en selectief vluchtelingenbeleid, zien we hoe links rechtse retoriek overneemt en solidariteit verdwijnt.
De BBC toont met haar eenzijdige pro-Israëlische berichtgeving een gebrek aan journalistieke integriteit. Ondanks het terugtrekken van troepen blijft Israël Gaza volledig controleren, wat neerkomt op voortgaande bezetting. Palestijns lijden wordt gebagatelliseerd, terwijl Israël voortdurend als slachtoffer wordt gepresenteerd.
Keir Starmer’s opportunisme weerspiegelt de politieke lafheid van de sociaaldemocratie in Europa. Net als Labour weigert de Nederlandse regering principiële keuzes te maken over Palestina. Politieke leegte en angst voor conflict leiden tot moreel failliet bestuur en medeplichtigheid aan koloniale onderdrukking.
Donald Trump stelt openlijk voor om Gaza te annexeren en de Palestijnse bevolking permanent te verdrijven. Traditionele media verdoezelen dit als een herontwikkelingsplan en weigeren het etnische zuivering te noemen. Dit normaliseert een oorlogsmisdaad en maakt journalisten medeplichtig aan genocide.
VN-rapporteur Francesca Albanese waarschuwt dat de genocide in Gaza voortduurt en hekelt de medeplichtigheid van Westerse landen. Ze veroordeelt Trumps oproep tot permanente verdrijving van Palestijnen en roept Europese regeringen op om hun wettelijke verplichtingen na te komen en Israël ter verantwoording te roepen.
Owen Jones onthult hoe de BBC Palestijns leed minimaliseert en Israëlische misdaden verzacht. Journalisten klagen over framing, gebrek aan context en interne censuur. Westerse media, inclusief Nederlandse, volgen eenzelfde patroon, beïnvloed door politieke druk en lobby’s. Kritisch mediagebruik is essentieel.