Witte fosfor, geproduceerd door bedrijven zoals ICL, wordt illegaal ingezet door Israël in Gaza en Zuid-Libanon, met gruwelijke gevolgen voor burgers. Nederland faciliteert dit indirect via belastingvoordelen, waardoor ethische vragen rijzen over economische en politieke verantwoordelijkheid.
Ilan Pappé onthult in The Ethnic Cleansing of Palestine hoe de verdrijving van 700.000 Palestijnen in 1948 geen toevallig oorlogsgevolg was, maar een gepland proces van etnische zuivering. Het boek doorbreekt historische mythes en roept op tot gerechtigheid.
Het Israëlisch-Palestijnse conflict wordt gekenmerkt door extreme ongelijkheid op militair, economisch en politiek niveau. Internationale steun aan Israël versterkt de bezetting, terwijl Palestijnen lijden onder schendingen van mensenrechten, humanitaire crises en het ontbreken van effectieve internationale druk voor rechtvaardigheid.
Enzo Traverso bekritiseert de manipulatie van Holocaust-herinnering ter rechtvaardiging van Israëlisch geweld in Gaza. Hij belicht de ethische gevolgen hiervan en roept op tot solidariteit, historisch bewustzijn, en een universeel engagement tegen onderdrukking en onrechtvaardigheid.
Karin Amatmoekrim bekritiseert de Nederlandse media voor hun eenzijdige verslaggeving over de Maccabi-rellen en wijst op de blindheid voor racistische provocaties van Israëlische supporters in Amsterdam. Ze benadrukt het gevaar van het framen van Israël-kritiek als antisemitisme.
Israëlische premier Netanyahu reageerde fel op het incident in Amsterdam waarbij Israëlische voetbalsupporters betrokken waren. Zijn reactie, waaronder het overwegen van vliegtuigen om fans op te halen, toont Israël’s strategie om publieke opinie en media-aandacht in Europa te beïnvloeden.
De Belgische PVDA, met parlementariërs als Nabil Boukili, durft scherpe kritiek op Israël te uiten over het geweld tegen Palestijnen. In tegenstelling tot voorzichtige Nederlandse politici, spreekt de PVDA openlijk van kolonialisme en mensenrechtenschendingen, en vraagt verantwoording van Israël.
Het kolonistengeweld op de Westelijke Jordaanoever laat zien hoe Palestijnse gemeenschappen systematisch onderdrukt worden. Internationale aandacht en druk zijn nodig om gerechtigheid te bevorderen en het bewustzijn over mensenrechtenschendingen in Palestina te vergroten.
De escalatie in Gaza legt bloot hoe Israël met controle en bezetting de Palestijnse autonomie ondermijnt. Onder Netanyahu’s beleid is deze strategie verankerd geraakt, waardoor een duurzame vrede steeds verder uit zicht raakt en het conflict alleen maar escaleert.
Westerse media dragen bij aan de ontmenselijking van Palestijnen en faciliteren Israëlische agressie door selectieve verslaggeving en stilzwijgen. Deze eenzijdige berichtgeving legitimeert het geweld en negeert Palestijns lijden, wat leidt tot een verontrustende medeplichtigheid aan mensenrechtenschendingen in Gaza.