Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Nederland presenteert zich als gidsland voor vrijheid en emancipatie, maar verhult structureel seksueel en huiselijk geweld, vaak gepleegd door witte mannen. Koloniale patronen, femonationalisme en homonationalisme versterken dit hypocriete zelfbeeld.
Kristi Noem presenteert zich als conservatief boegbeeld, maar haar loopbaan staat vol met subsidies, nepotisme en repressie. Ze illustreert hoe de Republikeinse macht democratische waarden ondermijnt en vrijheid gebruikt als dekmantel voor autoritair beleid.
De mijnwerkersstaking in Easington (1984-85) toont de botsing tussen staat en arbeiders, de cruciale rol van vrouwen en de kracht van zelforganisatie. Solidariteit bood houvast terwijl neoliberaal beleid gemeenschappen ontwrichtte.
Errico Malatesta doorzag in 1922 dat Mussolini’s fascisme geen revolutie was, maar een bondgenootschap tussen elites en geweld. Zijn waarschuwingen tegen autoritarisme en parlementaire illusies blijven ook vandaag onheilspellend relevant.
Medardo de Marchena gaf Curaçao en Bonaire een stem van verzet en waardigheid. Zijn pamfletten, liederen en keuze voor eenvoud tonen dat vrijheid niet van bovenaf komt, maar groeit vanuit taal, gemeenschap en zelfbewustzijn.
Palantir verandert mensen in risicoscores, op basis van gedrag, afkomst of afwijking. De technologie verspreidt zich stilletjes door overheid en politie, tot in Nederland, waar toezicht normaler wordt dan rechtvaardigheid.
Worshipping Power gedraagt zich als een scherpe kritiek op gebrekkige modellen van staatsvorming en belicht hoe familierelaties, religie en handel collectieve zelforganisatie verdrukken – helder en vernieuwend, zelfs toegankelijk voor een brede lezer.
Rudolf Rocker (1873–1958) was anarchist, schrijver en organisator die arbeiders wereldwijd inspireerde. Zijn leven toont hoe solidariteit, zelforganisatie en cultuur een krachtig alternatief vormen tegenover staat, nationalisme en ongelijkheid.
Trump wint arbeiders voor zich met illusies van rijkdom en macht, terwijl zijn beleid ongelijkheid verdiept. Als deze luchtbellen barsten, rest woede—of de kans op nieuwe solidariteit.
Israël vernietigt in Gaza niet alleen levens en huizen, maar ook geschiedenis en cultuur. Chris Hedges legt bloot hoe hongersnood, bombardementen en culturele vernietiging een poging vormen om een volk én zijn geheugen uit te wissen.
