Grote mogendheden voeren steeds vaker oorlog via lokale gewapende groepen in andere landen. Deze zogeheten proxy-oorlogen maken conflicten dodelijker en hardnekkiger. Ook Nederland speelt hierin een rol, direct via NAVO en indirect via wapenexport en diplomatieke keuzes.
Amerikaanse senator Mallory McMorrow laat in Hate Won’t Win zien hoe persoonlijke woede kan uitgroeien tot politieke actie. Ze pleit voor eerlijk onderwijs, solidariteit en zichtbare betrokkenheid – en roept op om haat te weerstaan met moed, verhaal en organisatiekracht.
Trump gebruikt een eeuwenoude wet om migranten te deporteren. Racisme, quota en politieke repressie bepalen het beleid, terwijl extreemrechts wordt ontzien. Het deportatiesysteem wordt een verdienmodel voor machtige vrienden. Wat daar gebeurt, kan ook hier gebeuren.
Sociale mediaplatforms gebruiken algoritmen die gebruikers onbewust richting extremistische en reactionaire ideeën sturen. Deze manipulatieve systemen zijn ontworpen om winst te maximaliseren door betrokkenheid te vergroten, vaak ten koste van kritische denkvaardigheden en sociale cohesie.
Oliebedrijf Energy Transfer daagt Greenpeace voor de rechter en eist 300 miljoen dollar. De rechtszaak bedreigt niet alleen milieuactivisme, maar ook vrijheid van meningsuiting. Grote bedrijven gebruiken juridische tactieken om protesten te onderdrukken en kritische stemmen te laten zwijgen.
Eye Filmmuseum eert Feministisch Filmkollektief Cinemien met een krachtig programma dat feministische filmgeschiedenis verbindt aan actuele strijd. Klassiekers als Wanda en kunstfilms zoals Metamorphosis belichten de blijvende noodzaak voor structurele verandering binnen de Nederlandse filmsector.
Het kabinet toont na acht maanden falende politiek en bestuurlijke onwil. Asiel- en pensioenplannen stuiten op vernietigende kritiek van de Raad van State en uitvoeringsorganisaties. Terwijl sociale ongelijkheid groeit, speculeert het kabinet op chaos en verdeelt het systematisch solidariteit en draagvlak.
De conferentie in Istanbul roept op tot vrede, gelijkheid en sociale rechtvaardigheid in het Midden-Oosten. Sprekers bekritiseren imperialisme, autoritaire regimes en de marginalisering van vredesprocessen, en pleiten voor een strijd van onderop voor positieve vrede en democratische verandering.
Ahmed al-Sharaa, leider van HTS, belooft een inclusief Syrië, maar macht blijft gecentraliseerd. Minderheden protesteren tegen uitsluiting, terwijl regionale conflicten aanhouden. Zijn beleid roept vragen op over democratie, rechten en hoop in een verscheurd land.
Anonymous waarschuwt voor economische en politieke onderdrukking in de VS. Via een hacktivistische boodschap benadrukken zij de opkomst van oligarchie, censuur en klassenstrijd, en roepen burgers op tot verzet tegen ondermijning van democratische vrijheden.