In Izkor: Slaves of Memory toont David Ofek hoe Israëlische herdenkingsrituelen functioneren als ideologisch instrument. Rouw wordt ingezet voor nationale eenheid, terwijl alternatieve stemmen — zoals Palestijns verdriet — systematisch uitgesloten blijven uit het collectieve geheugen.
David Pakman onthult in The Echo Machine hoe desinformatie, echo‑kamers en algoritmes extremistische polarisatie versterken. Hij analyseert systemische ontwrichting van feiten en biedt met concrete voorbeelden—van mediatraining tot onderwijs—handvatten om verdeeldheid te doorbreken en democratie te versterken.
David Brooks verdedigt het neoliberalisme als rationeel midden, maar negeert structurele ongelijkheid en economische onzekerheid. Zijn visie maskeert de schade van marktwerking en globalisering. In Nederland echoot dit discours, waardoor sociale problemen worden gebagatelliseerd en alternatieven als onrealistisch worden afgedaan.