Turkse burgers verzetten zich moedig tegen Erdoğan’s autoritaire bewind, terwijl Europa uit angst en economisch eigenbelang blijft zwijgen. Duitsland’s wapenhandel versterkt Erdogans repressie. Echte solidariteit vraagt om harde keuzes: geen wapens, geen handel zonder respect voor democratische waarden.
Politici misbruiken het modewoord ‘bij de tijd’ om harde bezuinigingen te verkopen als modernisering. Onder het mom van verandering worden publieke voorzieningen afgebroken, terwijl financiële macht en ongelijkheid onaangetast blijven. Een rookgordijn om de verzorgingsstaat verder te ontmantelen.