Onderneming Onderdak (1982) van André Reeder onthult hoe Surinaamse en Antilliaanse migranten in Amsterdam ten prooi vielen aan huisjesmelkers, terwijl de gemeente dit faciliteerde. De film toont schrijnende woonomstandigheden en structurele uitbuiting, die decennia later nog steeds pijnlijk actueel zijn.
Amsterdamse buurtgroepen protesteren tegen massatoerisme en eisen rigoureuze maatregelen. Overtoerisme jaagt woningprijzen op, veroorzaakt overlast en bedreigt de leefbaarheid. Gemeentelijke voorstellen zoals hotelstops, vervroegde sluitingstijden en coffeeshopverspreiding krijgen kritiek als onvoldoende. Internationale voorbeelden tonen effectievere aanpakmogelijkheden.
Femke Halsema’s burgemeesterschap in Amsterdam kenmerkt zich door progressief beleid, inzet voor inclusiviteit en duurzaamheid, maar ook door kritiek op veiligheid en woningbeleid. Haar leiderschap roept zowel bewondering als verdeeldheid op binnen de diverse stedelijke gemeenschappen.