Economische verslavingsmechanismen worden gebroken door collectieve initiatieven: van open‑source alternatieven en rustrituelen tot buurtcoöperaties en speelse culturele sabotage. Verzet ontstaat niet alleen in de straat, maar in de manier waarop we technologie, tijd en aandacht opnieuw opbouwen.
Diepgewortelde tradities van wederzijdse hulp in Zulu- en Xhosa-culturen tonen hoe gemeenschappen elkaar ondersteunen bij inwijdingen, wederopbouw en rouw. Dit geritualiseerde samenkomen verstevigt sociale banden en biedt een inspirerend voorbeeld van horizontale samenwerking en natuurlijke solidariteit.
