Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Een scherpe analyse van Fukuyama’s Identity, waarin de focus verschuift van economische herverdeling naar erkenning, identiteit en de grenzen van liberale politiek. Het pleit voor een bevrijdingsgerichte politiek waarin verschil niet getolereerd, maar gevierd wordt.
Koloniale littekens bij Surinamers en Antillianen blijven voelbaar in identiteit, opvoeding en taal. Generatie-op-generatie trauma’s, culturele schaamte en hedendaags racisme verdiepen de impact. Erkenning, herstel van moedertaal en historische openheid zijn cruciaal voor heling.
Koloniale exploitatie door Nederland heeft diepe wonden geslagen, vooral in Indonesië. Ondanks erkenning van andere historische wreedheden blijven de misstanden tijdens de koloniale periode vaak onderbelicht. Erkenning en verzoening zijn essentieel voor rechtvaardigheid.
