Antilliaanse volksgebruiken zijn geen folklore, maar vormen van cultureel verzet en overleving. Rituelen rond geboorte, dood en feestdagen weerspiegelen de veerkracht van gemeenschappen die hun identiteit behouden ondanks koloniale onderdrukking en culturele assimilatie.
Antilliaanse gerechten zoals funchi ontstonden tijdens de slavernij. Deze culinaire tradities weerspiegelen de veerkracht en creativiteit van tot slaaf gemaakte mensen en hun doorgegeven erfgoed.
Traditie en innovatie botsen in het debat over melk, waar de opkomst van havermelk maatschappelijke waarden uitdaagt en erfgoed opnieuw vormgegeven wordt in de moderne context van duurzaamheid en ethiek.