Vrouwen in de Spaanse Burgeroorlog (1936–1939) namen hun vrijheid in eigen hand: zij vochten, organiseerden en bouwden nieuwe vormen van collectieve macht, waarmee ze de fundamenten van emancipatie en solidariteit ingrijpend herdefinieerden.
Een revolutionaire droom veranderde in onderdrukking toen macht en centralisme idealen vervingen. Aan de hand van Alexander Berkman en de crisis binnen de FNV wordt duidelijk hoe bevrijding mislukt als mensen geen zeggenschap meer hebben over hun eigen leven.