Onderneming Onderdak (1982) van André Reeder onthult hoe Surinaamse en Antilliaanse migranten in Amsterdam ten prooi vielen aan huisjesmelkers, terwijl de gemeente dit faciliteerde. De film toont schrijnende woonomstandigheden en structurele uitbuiting, die decennia later nog steeds pijnlijk actueel zijn.
Koloniale littekens bij Surinamers en Antillianen blijven voelbaar in identiteit, opvoeding en taal. Generatie-op-generatie trauma’s, culturele schaamte en hedendaags racisme verdiepen de impact. Erkenning, herstel van moedertaal en historische openheid zijn cruciaal voor heling.